نظریه شماره 7/92/1474 مورخ 1392/08/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۹۲/۱۴۷۴
شماره پرونده	۹۲-۶۶-۱۱۱۳
تاریخ نظریه	۱۳۹۲/۰۸/۰۷

نظریه شماره ۷/۹۲/۱۴۷۴ مورخ ۱۳۹۲/۰۸/۰۷ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: در فرض استعلام که بهای ملک مورد نیاز شهرداری جهت اجرای طرح های عمومی، عمرانی و نظامی با توافق مالک و شهرداری تعیین شده است و مفاد قراردادی که فیما بین آنها بر اساس همین توافق منعقد شده نیز اجرا شده است، طرح دعوای مطالبه پانزده درصد بهای ملک بابت ممر اعاشه مالک به استناد تبصره ماده ۵ لایحه قانونی نحوه خرید و تملک اراضی و املاک برای اجرای برنامه های عمومی، عمرانی و نظامی دولت مصوب ۱۳۵۸ فاقد وجاهت قانونی است؛ زیرا مستفاد از مواد ۳ و ۴ لایحه قانونی یاد شده و نیز ماده واحده قانون نحوه تقویم ابنیه و املاک و اراضی مود نیاز شهرداری مصوب ۱۳۷۰ این است که در صورت عدم توافق بین مالک و شهرداری در قیمت ملک، باید قوانین مذکور و از جمله مقررات تبصره ۵ لایحه قانونی یاد شده در تعیین بهای ملک مورد نیاز برای اجرای طرحهای عمومی، عمرانی و نظامی رعایت شود. به عبارت دیگر، در تعیین قیمت ملک مورد نیاز دستگاه اجرایی ابتدا توافق طرفین ملاک عمل است و در صورت عدم حصول این توافق باید مطابق قوانین اشاره شده بهای ملک تعیین شود.