نظریه شماره 7/94/1097 مورخ 1394/05/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۹۴/۱۰۹۷
شماره پرونده	۹۴-۱۶۸/۱-۲۸۹
تاریخ نظریه	۱۳۹۴/۰۵/۰۵

نظریه شماره ۷/۹۴/۱۰۹۷ مورخ ۱۳۹۴/۰۵/۰۵ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: فرض ماده ۴۴۲ قانون آئین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ باتوجه به فلسفه وجودی آن که کاهش یک مرحله از دادرسی و تسریع در رسیدگی و قطعیت آرا می­باشد، ناظر بر مواردی است که پرونده امر با وجود قابلیت تجدیدنظرخواهی محکومٌ­علیه، به لحاظ عدم تجدیدنظرخواهی از سوی دادستان و شاکی خصوصی یا استرداد درخواست تجدیدنظر از سوی نامبردگان، قابلیت طرح در مرجع تجدیدنظر را نداشته باشد. بنابراین، درفرض سؤال که شاکی خصوصی از حکم صادره محکومیت، تجدیدنظرخواهی نموده است، مورد مطروحه از مصادیق ماده ۴۴۲ قانون آئین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ خارج بوده و دادگاه تجدیدنظر، مطابق مقررات رسیدگی و رأی لازم را صادر خواهد نمود. بدیهی است که دادگاه تجدیدنظر مطابق ماده ۴۵۹ قانون فوق­الذکر، درصورت استحقاق محکومٌ­علیه، در مجازات وی تخفیف خواهد داد.