نظریه شماره 7/95/1182 مورخ 1395/05/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۹۵/۱۱۸۲
شماره پرونده	۹۵-۲۶-۵۷۶
تاریخ نظریه	۱۳۹۵/۰۵/۱۹

نظریه شماره ۷/۹۵/۱۱۸۲ مورخ ۱۳۹۵/۰۵/۱۹ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: ۱-با توجه به مواد ۳ و ۲۲ قانون نحوه اجرای محکومیت­های مالی ۱۳۹۴ و انطباق آن با ماده ۶۹۶ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۵ به نظر می رسد دیگرنیازی به استناد به ماده ۶۹۶ قانون یاد شده وجود ندارد.

۲- راجع به دیه و رد مال، با توجه به اینکه مقنن در ماده ۳ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی ۱۳۹۴، مهلت سی روزه ای را برای محکوم علیه در نظر گرفته که در این مدت می تواند مدعی اعسار شود و برای آن ضمانت اجرا مشخص کرده است و با توجه به ماده ۲۲ قانون یاد شده که برابر آن " کلیه محکومیت های مالی از جمله دیه، ضرر و زیان ناشی از جرم، رد مال و امثال آن ها جز محکومیت به پرداخت جزای نقدی، مشمول این قانون خواهند بود" و با عنایت به ملاک ماده ۵۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب۱۳۹۲ با اصلاحات و الحاقات بعدی، که قانونگذار حتی در مقام اجرای مجازات ها ارسال احضاریه را به عنوان اصل پذیرفته است، بنابراین، برای اجرای آن دسته از محکومیت های مالی دادگاه های کیفری که درباره آن اجرائیه صادر نمی شود، به نظر می رسد اخطار به محکوم علیه مبنی بر لزوم اجرای محکومیت های مالی مزبور، لازم است و مبداء سی روزه مورد بحث، تاریخ ابلاغ این اخطاریه می باشد. بدیهی است قید مفاد اخطاریه راجع به محکومیت های مالی در ضمن احضاریه راجع به اجرای مجازات کیفری موضوع ماده ۵۰۰ یاد شده بلا اشکال است./