نظریه شماره 7/95/1781 مورخ 1395/07/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/95/1781
شماره نظریه۷/۹۵/۱۷۸۱
شماره پرونده۹۴-۱۶۸/۱-۲۰۲۳
تاریخ نظریه۱۳۹۵/۰۷/۲۸

نظریه شماره ۷/۹۵/۱۷۸۱ مورخ ۱۳۹۵/۰۷/۲۸ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: مستفاد از قسمت اخیر ماده ۳۴۱ و ماده ۳۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب۱۳۹۲ و اصلاحات و الحاقات بعدی، این است که صدور قرار منع تعقیب از طرف دادگاه اختصاص به موارد مقرر در ماده ۳۴۱ و موارد رسیدگی مستقیم دادگاه دارد و ناظر به مواردی است که دادگاه قبل از صدور قرار رسیدگی در دادگاه کیفری یک و دستور تعیین وقت در دادگاه کیفری دو مبادرت به اتخاذ تصمیم نماید که این تصمیم در قالب «قرار» خواهد بود اما چنانچه دادگاه وارد رسیدگی شود در صورت جرم نبودن عمل یا فقد ادله، باید حکم برائت صادر نماید و این مقررات ناظر به مرحله بدوی است و در مورد دادگاه تجدیدنظر با توجه به مراتب فوق این دادگاه باید حکم برائت صادر نماید و صدور قرار منع تعقیب به جای حکم برائت صحیح نیست.