نظریه شماره 7/95/864 مورخ 1395/07/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۹۵/۸۶۴
شماره پرونده	۹۵-۱۸۲-۴۹۸
تاریخ نظریه	۱۳۹۵/۰۷/۱۳

نظریه شماره ۷/۹۵/۸۶۴ مورخ ۱۳۹۵/۰۷/۱۳ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: در مادّه ۱ قانون تشدید مجازات مرتکبین ارتشاء و اختلاس و کلاهبرداری مصوب ۱۳۶۷ مجمع تشخیص مصلحت نظام، قانونگذار در عنصر مادی بزه کلاهبرداری، «به کار بردن وسایل متقلبانه» را مدنظر قرارداده است که مصادیقی از آن، نظیر مغرور کردن مردم به داشتن اختیارات واهی را به تصریح، نام برده و لکن با آوردن عبارت « یا وسایل تقلبی دیگر»، مقصود خود بر تمثیلی بودن این موارد را بیان داشته است. در فرض سؤال که شخصی ناشناس از طریق تلفن با شخص دیگری تماس حاصل و با فریب وی از طریق صندوق خودپرداز بانک و با دادن دستورهای فریبکارانه، مبالغی را از حساب قربانی، خارج و به حساب خود وارد می کند، علی رغم مباشرت قربانی در عملیات بانکی، به نظر، عمل یاد شده، مصداق عملیات متقلبانه و می­تواند از مصادیق کلاهبرداری مقرر در مادّه ۱ قانون یادشده باشد. با این حال، تشخیص مصداق بر عهده مرجع قضایی رسیدگی کننده است.