نظریه شماره 7/96/1962 مورخ 1396/08/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/96/1962
شماره نظریه۷/۹۶/۱۹۶۲
شماره پرونده۹۶-۱۶/۱۰-۱۴۸۶
تاریخ نظریه۱۳۹۶/۰۸/۲۷

نظریه شماره ۷/۹۶/۱۹۶۲ مورخ ۱۳۹۶/۰۸/۲۷ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: فرض سوال با توجه به تاریخ حادثه رانندگی منجر به فوت راننده ی مقصر فاقد پروانه رانندگی، مشمول قانون اصلاح قانون بیمه اجباری مسوولیت مدنی دارندگان وسیله نقلیه موتوری زمینی در مقابل اشخاص ثالث مصوب ۱۶/۴/۱۳۸۷ است، لذا باتوجه به تعریف "شخص ثالث" در تبصره ی ۶ ماده ی یک قانون موصوف و با عنایت به ماده ی ۶ قانون مارالذکر، راننده ی فاقد پروانه ی مسبب حادثه که فوت نموده و ورثه ی وی، اشخاص ثالث موضوع قانون موصوف تلقی نمی گردند و حکم مقرر در بند ب ماده ی ۱۱۵ قانون برنامه پنج ساله توسعه جمهوری اسلامی ایران (۱۳۹۴-۱۳۹۰) مصوب ۲۵/۱۰/۱۳۸۹ با اصلاحات و الحاقات بعدی آن و آیین نامه اجرایی مربوط مصوب ۲/۶/۱۳۹۰، دلالتی به پرداخت دیه به ورثه ی راننده ی مقصر حادثه فاقد پروانه ندارد، بدیهی است اعمال حکم مقرر در بند ب ماده ی ۱۱۵ قانون یاد شده، ناظر به فرضی است که راننده ی مقصر، پوشش بیمه ای حوادث خسارت بدنی به راننده مسبب حادثه را خریداری کرده باشد که در حالت اخیرالذکر موضوع مطالبه ی غرامت فوت توسط ورثه ی ایشان تابع قرارداد او با شرکت بیمه گر است