نظریه شماره 7/96/2524 مورخ 1396/10/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۹۶/۲۵۲۴
شماره پرونده	۹۶-۱۶۸/۱-۱۶۰۷ ک
تاریخ نظریه	۱۳۹۶/۱۰/۲۰

استعلام: مشخصا از اصل ابهام قانونی مصرح در ماده ۵۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری است که آیا مرخصی اصولا امتیاز برای محکوم علیه محسوب یا جزء حقوق وی تلقی می گردد زیرا در مقام اجراء توسط قضات مجری حکم و ناظر زندان ابهام و برداشتهای متعارضی صورت گرفته است و بعضا از اعطای مرخصی به محکوم و با رعایت و داشتن شرایط مقرر با مخالفت یا ملاحظاتی اعمال می گردد؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مقنن در ماده ۵۲۰ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ و تبصره های آن، با اهداف خاصی برای زندانیان مرخصی پیش بینی کرده است، به عنوان مثال، مرخصی موضوع صدر ماده ۵۲۰ قانون یاد شده به منظور ترغیب زندانیان در رعایت ضوابط و مقررات زندان و مشارکت در برنامه های اصلاحی و تربیتی و کسب امتیازات لازم و مرخصی موضوع تبصره ۳ این ماده به منظور ترغیب آنان به جلب رضایت شاکی خصوصی پیش بینی شده است. بنابراین درصورتی که محکوم واجد شرایط مقرر قانونی باشد و آمادگی برای سپردن تأمین مناسب را نیز داشته باشد، محروم کردن وی از برخورداری از مرخصی بر خلاف اهداف مقنن است و مقامات مربوط باید در حدود مقرر با مرخصی آنان موافقت نمایند.