نظریه شماره 7/96/613 مورخ 1396/03/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/96/613
شماره نظریه۷/۹۶/۶۱۳
شماره پرونده۹۶-۱۸۶/۱-۲۰۲
تاریخ نظریه۱۳۹۶/۰۳/۱۶

نظریه شماره ۷/۹۶/۶۱۳ مورخ ۱۳۹۶/۰۳/۱۶ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: ۱- با توجه به مواد ۳ و ۱۲ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲، مجازات­های تبعی موضوع ماده ۲۵ این قانون فقط در مورد احکام صادره از دادگاه­های صالح کشور (جمهوری اسلامی ایران)، قابلیت اعمال دارد و شامل احکام صادره از محاکم خارجی نمی­شود. اجرای احکام دادگاه­های خارجی و آثار تبعی آنها فقط در حدود توافق­نامه­های بین دولت ایران و سایر کشورها و در صورت تصویب قانون معاهده انتقال محکومان، بین دولت جمهوری اسلامی ایران و سایر کشورها در چارچوب مقررات این قانون، امکان­پذیر است.


۲- در فرض سؤال، چنانچه رأی صادره قطعی و لازم­الاجراء شده و شرایط مندرج در ماده ۲۵ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ موجود باشد، محکوم­علیه به شرح مقرر در همان ماده از حقوق اجتماعی محروم بوده و دارای سوءپیشینه کیفری می­باشد؛ هرچند که محکومیت وی به علت فرار، شروع به اجرا نشده باشد.


۳- با توجه به ماده ۲۵ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲، در محکومیت­های موضوع این ماده صرفا پس از اجرای حکم یا شمول مرور زمان، آثار تبعی محکومیت کیفری شروع می­شود. بنابراین در مواردی که قرار تعلیق اجرای مجازات صادر می­شود، مجازات اصلی به لحاظ تعلیق اجرا نمی­شود و در نتیجه مجازات تبعی نیز در مدت تعلیق قابل اجرا نخواهد بود و صدور گواهی عدم سوءپیشینه کیفری در صورت تقاضای محکوم در مدت تعلیق تا زمانی که قرار تعلیق لغو نشده است، بلااشکال است.