نظریه شماره 7/97/1647 مورخ 1398/01/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/97/1647
شماره نظریه۷/۹۷/۱۶۴۷
شماره پرونده۹۷-۳۳-۱۶۴۷
تاریخ نظریه۱۳۹۸/۰۱/۲۶

نظریه شماره ۷/۹۷/۱۶۴۷ مورخ ۱۳۹۸/۰۱/۲۶ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: ۱- با توجه به عبارت« احکام صادره مذکور ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در دیوان عدالت اداری است» مندرج در ذیل تبصره ۵ قانون تعیین تکلیف چاه های آب فاقد پروانه بهره برداری و لحاظ اینکه دیوان عدالت اداری مرجع تظلم خواهی اشخاص غیردولتی علیه دولت است و نه بالعکس و نیز توجه به اینکه نماینده شرکت آب منطقه ای هر استان یکی از اعضای کمیسیون رسیدگی به آب های زیرزمینی می باشد و عنایت به این که مفروض آن است قانونگذار با علم به حدود صلاحیت دیوان عدالت اداری، این مرجع را به عنوان مرجع تجدیدنظر از آراء کمیسیون مقرر کرده است، بنابراین احکام صادره از کمیسیون مذکور از سوی شرکت آب منطقه ای نه در دیوان عدالت اداری و نه در دادگاه های عمومی قابل تجدیدنظر نمی باشد.

۲- با عنایت به ماده ۳۱۱ قانون آئین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی ۱۳۷۹، دادگاه حقوقی در اموری می تواند دستور موقت صادر کند که یا اصل دعوا در آن مطرح باشد و یا صلاحیت رسیدگی به اصل دعوا را داشته باشد، بنابراین در مواردی مانند فرض سؤال که رسیدگی به اصل دعوا در صلاحیت دادگاه حقوقی نیست، صدور دستور موقت از سوی دادگاه نیز فاقد وجاهت قانونی است.