نظریه شماره 7/97/1778 مورخ 1397/06/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۹۷/۱۷۷۸
شماره پرونده	۹۶-۱۶/۱۰-۲۰۲۰
تاریخ نظریه	۱۳۹۷/۰۶/۰۵

استعلام: با توجه به قانون بیمه اجباری خسارات وارده شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه اولا شرکتهای بیمه مکلف به جبران خسارت مربوط به افت قیمت خودروها ناشی از تصادف نیز می باشند یا خیر؟ ثانیا آیا تعارضی بین بند الف ماده ۴ که اعلام داشته دعوا باید علیه بیمه گر و مسبب حادثه طرح گردد و ماده ۵۰ که اعلام داشته مراجع رسیدگی کننده شرکت های بیمه را در مواردی که طرف بیمه نباشند از طرح دعوی کلیه مسبب حادثه مطلع نموده و زمان تشکیل جلسات دادگاه را رسما به آنان اطلاع دهند وجود دارد یا خیر و آیا عدم طرح دعوا به طرفیت بیمه در مطالبه خسارت در راستای بند الف ماده ۴ موجب قرار رد دعوی خواهان خواهد شد یاخیر.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

اولا: با توجه به اطلاق بند ب ماده ۱ قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه مصوب ۲۰/۲/۱۳۹۵ و اینکه افت قیمت عرفا زیان تلقی می شود، بنابراین مطالبه آن از بیمه گر تا سقف تعهدات مالی مندرج در بیمه نامه بلامانع است.

ثانیا: مستفاد از جمع مفاد بندهای الف و ب ماده ۴ و ماده ۵۰ قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه مصوب ۱۳۹۵ که مبتنی بر اصول دادرسی نیز می باشد، این است که اگر زیان دیده بخواهد حسب مورد علیه بیمه گر یا صندوق تأمین خسارت های بدنی طرح دعوا کند لزوما باید مسبب حادثه را نیز طرف دعوا قرار دهد اما عکس قضیه صادق نیست یعنی اگر زیان دیده بخواهد علیه مسبب حادثه طرح دعوا کند، طرف دعوا قرار دادن بیمه گر یا صندوق تأمین خسارت های بدنی (حسب مورد) لازم نیست. بنابراین دعوایی که به تنهایی علیه بیمه گر یا صندوق تأمین خسارتهای بدنی(بدون طرف قرار دادن مسبب حادثه) طرح شده باشد به استناد بندهای الف و ب ماده ۴ یاد شده قابلیت استماع ندارد اما دعوایی که به تنهایی علیه مسبب حادثه طرح شده، با توجه به ماده ۵۰ قانون یاد شده قابلیت استماع دارد ولی حسب مورد بیمه گر یا صندوق به عنوان مطلع باید دعوت شوند.