نظریه شماره 7/97/1949 مورخ 1398/04/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۹۷/۱۹۴۹
شماره پرونده	۹۷-۲۹/۱-۱۹۴۹
تاریخ نظریه	۱۳۹۸/۰۴/۱۲

نظریه شماره ۷/۹۷/۱۹۴۹ مورخ ۱۳۹۸/۰۴/۱۲ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: نظر به اینکه حق سرقفلی ناشی از توافق مالک و مستأجر است و این حق قبل از تصویب قانون روابط موجر و مستأجر مصوب ۱۳۵۶ نیز در حقوق ایران به رسمیت شناخته شده و از جمله در ماده ۹ آیین نامه قانون تعدیل مال الاجاره مستغلات مصوب ۱۵/۱۱/۱۳۱۷ به آن تصریح شده است و وضع مقرراتی در خصوص پیدایش و زوال حقی با عنوان "کسب و پیشه" به حکم قانون، در قانون روابط موجر و مستأجر مصوب ۱۳۵۶ که در مقام حمایت از مستأجر بوده است، خللی به حقوق ناشی از توافقات طرفین عقد که ممکن است در قالب شروط ضمن عقد نیز ایجاد شود، ندارد و در فرضی که دادگاه احراز کند در قرارداد اجاره مشمول قانون سال ۱۳۵۶ نیز طرفین حق سرقفلی پیش بینی کرده اند، زوال حق کسب و پیشه ناشی از حکم قانون، خللی به حق سرقفلی مقرر بین طرفین وارد نمی کند و ارزیابی ریالی آن با لحاظ نکات فنی به عمل می آید.