نظریه شماره 7/97/2256 مورخ 1398/04/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۹۷/۲۲۵۶
شماره پرونده	۹۷-۱۲۷-۲۲۵۶
تاریخ نظریه	۱۳۹۸/۰۴/۱۷

نظریه شماره ۷/۹۷/۲۲۵۶ مورخ ۱۳۹۸/۰۴/۱۷ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: اولاً- شق ۱۴ ماده ۳ قانون نحوه وصول برخی از درآمدهای دولت مقرر داشته: «بقیه هزینه دادرسی بعد از تعیین خواسته و صدور حکم دریافت خواهد شد» با عنایت به اطلاق صدور حکم، اعم از اینکه حکم به محکومیت صادر شود و یا حکم به بی حقی، هزینه دادرسی باید وصول شود.

ثانیاً- چنانچه دادگاه بدوی سهواً بدون تعیین ارزش خواسته حکم به بی حقی صادر کند، با عنایت به اینکه مستنبط از بند ۱۴ ماده ۳ یاد شده تعیین بهای خواسته قبل از صدور حکم از وظایف دادگاه بدوی است و با توجه به اینکه با لحاظ بند الف ماده ۳۳۱ قانون آیین دادرسی مدنی در امور ۱۳۷۹، میزان ارزش خواسته در قابلیت یا عدم قابلیت تجدیدنظر خواهی نسبت به رأی صادره از سوی دادگاه بدوی و نیز میزان هزینه دادرسی مرحله تجدیدنظر موثر است، بنابراین در فرض سؤال جز تعیین بهای خواسته از سوی دادگاه بدوی صادر کننده رأی راه حل دیگری به نظر نمی رسد و مادام که خواهان بدوی هزینه کارشناسی لازم برای ارزیابی خواسته را نپردازد به علت عدم تعیین خواسته، قابلیت یا عدم قابلیت تجدیدنظرخواهی رأی صادره و نیز میزان هزینه تجدیدنظرخواهی معلوم نمی شود و در نتیجه دادخواست تجدیدنظرخواهی وی به جریان نمی افتد