نظریه شماره 7/97/2441 مورخ 1398/05/08 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۹۷/۲۴۴۱
شماره پرونده	۹۷-۱۸۶/۱-۲۴۴۱
تاریخ نظریه	۱۳۹۸/۰۵/۰۸

نظریه شماره ۷/۹۷/۲۴۴۱ مورخ ۱۳۹۸/۰۵/۰۸ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: ۱-مقنن در ماده ۵۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ شرایط برخورداری از آزادی مشروط را تصریح نموده است و اشاره ای به رضایت محکوم علیه ندارد. طبق ماده مذکور، حکم آزادی مشروط توسط دادگاه به پیشنهاد دادستان یا قاضی اجرای احکام با احراز شرایط مقرر در این ماده صادر می شود و موافقت محکوم برای صدور چنین حکمی ضرورت ندارد و ضمانت اجرای عدم تبعیت محکوم از دستورهای دادگاه در مدت آزادی مشروط، بدون عذر موجه در ماده ۶۱ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ پیش بینی گردیده است.

۲-ماده ۵۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ دلالت بر آن دارد که پیش از تحمل بخشی از مجازات حبس (حسب مورد نصف یا یک سوم) نمی توان پیشنهاد یا حکم به آزادی مشروط داد؛ لذا دادستان یا قاضی اجرای احکام پس از سپری شدن قواعد مذکور، هر زمان که شرایط مقرر ذیل این ماده را احراز کند، می تواند پیشنهاد خود را به دادگاه ارائه نماید. دادگاه نیز مخیر است که حکم به آزادی مشروط صادر کند یا پیشنهاد را رد نماید. بدیهی است چنانچه دادستان یا قاضی اجرای احکام حسب مورد پس از تحمل بیش از یک سوم یا نیمی از مدت مجازات، شرایط آزادی مشروط را محقق بداند، می تواند مجدد به دادگاه صادرکننده حکم قطعی چنین پیشنهادی را بدهد.