نظریه شماره 7/97/2488 مورخ 1398/07/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۷/۲۴۸۸ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۹۷-۳/۱-۲۴۸۸ |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۸/۰۷/۰۷ |
نظریه شماره ۷/۹۷/۲۴۸۸ مورخ ۱۳۹۸/۰۷/۰۷ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: الف- مستفاد از بندهای «الف» و «ب» ماده ۱۱۵ «قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۸۲ و اطلاق عبارت «مرجع قضایی» در تبصره این ماده، حکم موضوع این تبصره شامل کلیه مراجع قضایی کیفری اعم از دادگاه های نظامی و عمومی و انقلاب است.
ب- مستفاد از مواد ۲ و ۳ «قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۸۲، و صراحت تبصره ۴ ماده ۱۱۵ قانون موصوف این است که؛ «اختیار پیشنهاد حبس با خدمت» موضوع ماده مذکور مختص فرمانده نیروی انتظامی بوده و قابل تعمیم به سایر «فرماندهان» نیروهای مسلح نمی باشد.
پ- با توجه به تصریح تبصره ۴ ماده ۱۱۵ «قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران» به «فرمانده نیروی انتظامی»، این اختیار مختص فرمانده نیروی مذکور یا قائم مقام قانونی وی می باشد.
ت- مقررات مندرج در تبصره ۴ ماده ۱۱۵ «قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۸۲» با توجه به صراحت مقرر در این ماده، صرفا در خصوص متهمانی که «حداکثر تا دو سال حبس» محکوم شده اند قابل اعمال است. لذا در فرضی که محکومیت متهم بیش از دو سال حبس است؛ اعم از این که قسمتی از این محکومیت معلق شده باشد یا خیر، قابل اعمال نیست.
ث- با توجه به این که موضوع تبصره ۴ ماده ۱۱۵ قانون پیش گفته، محکومیت به حبس است که نحوه اجرای آن «حبس با خدمت» می باشد، لذا منعی برای اعمال مقررات آزادی مشروط یا عفو و وجود ندارد.