نظریه شماره 7/97/3072 مورخ 1398/08/13 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۹۷/۳۰۷۲
شماره پرونده	۹۷-۷۹-۳۰۷۲
تاریخ نظریه	۱۳۹۸/۰۸/۱۳

نظریه شماره ۷/۹۷/۳۰۷۲ مورخ ۱۳۹۸/۰۸/۱۳ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: ۱- اداره یا مدیر تصفیه در مقام تشخیص طلب باید دارنده چکی را که در صورت طرح دعوا از سوی وی در دادگاه، به لحاظ اصل غیرقابل استناد بودن ایرادات در برابر دارنده با حسن نیت، ایراد اداره یا مدیر تصفیه قابل استماع نباشد، در فهرست طلبکاران قرار دهد؛ زیرا رد طلب وی موجب طرح دعوایی می­شود که نتیجه آن از قبل معلوم است و تنها موجب طولانی شدن فرایند تصفیه و تحمیل هزینه­های اضافی می­شود.

۲- با عنایت به مواد ۵۴۹ و ۵۵۰ قانون تجارت مصوب ۱۳۱۱، هرگاه متعاقب صدور حکم ورشکستگی معلوم شود تاجر ورشکسته خود را به طور متقلبانه به میزانی که در حقیقت مدیون نمی­باشد، مدیون قلمداد نموده است به اتهام ورشکستگی به تقلب تحت تعقیب قرار می­گیرد و در صورت اثبات بزه مزبور در مرجع کیفری با عنایت به این­که ورشکسته به تقلب در واقع ورشکسته نیست، به دیون وی خسارت تأخیر تأدیه تعلق می­گیرد و از شمول رأی وحدت رویه شماره ۱۵۵ مورخ ۱۴/۱۲/۱۳۴۷ هیأت عمومی دیوان عالی کشور خروج موضوعی دارد و ماده ۵۷۵ قانون تجارت مؤید این نظر است و درخواست اعاده دادرسی از سوی طلبکاران یا اداره تصفیه نیز منتفی است.