نظریه شماره 7/97/3125 مورخ 1397/11/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/97/3125
شماره نظریه۷/۹۷/۳۱۲۵
شماره پرونده۹۶-۱۶۸/۱-۲۴۹۴
تاریخ نظریه۱۳۹۷/۱۱/۲۸

استعلام: با توجه به مهلت های مقرر قانونی در مواد ۱۷۱-۲۳۰-۳۴۳ تبصره ۳ ماده ۵۲۹ همگی از قانون آئین دادرسی کیفری جهت حضور متهم و محکوم علیه در مرجع قضایی: مهلت حضور متهم دردادگاه درجرائمی که وفق مواد ۲۸۵-۳۰۶-۳۳۶-۳۴۰ قانون موصوف رسیدگی می شود ومهلت حضور محکوم علیه در اجرای احکام کیفری جهت اعمال ماده ۵۰۰ قانون مذکور چند روز است.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

اولا: با عنایت به مواد ۳۴۰ و ۳۸۳ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ با الحاقات و اصلاحات بعدی، مرحله تحقیقات مقدماتی از مرحله دادرسی به معنای اخص تفکیک گردیده است و طرح مستقیم پرونده در دادگاه به معنای نفی مرحله تحقیقات مقدماتی نبوده و مستفاد از قسمت اخیر ماده ۳۴۱ قانون موصوف این است که در مواردی که پرونده به طور مستقیم در دادگاه کیفری مطرح می شود، انجام تحقیقات مقدماتی توسط دادگاه و مطابق مقررات مربوط به این مرحله از رسیدگی صورت می پذیرد و لذا در موارد مذکور در فرض استعلام علی الاصول مقررات مربوط به هر یک از مراحل تحقیقات مقدماتی و دادرسی به معنای اخص، از جمله مهلت ها و مواعد قانونی ناظر به هر مرحله حاکمیت داشته و از این حیث تفاوتی بین مواردی که پرونده به طور مستقیم در دادگاه مطرح می شود یا خیر وجود ندارد.

ثانیا: اصولا در مواردی که موعد در قانون مشخص نشده باشد، لاجرم باید توسط قاضی تعیین شود (موعد قضایی) و ماده ۴۴۲ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی در راستای همین اصل است، بنابراین در مواردی مانند احضار محکوم علیه موضوع ماده ۵۰۰ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲، موعد حضور محکوم علیه باید توسط قاضی تعیین شود. بدیهی است قاضی در فرض سؤال رویکرد مقنن در تعیین مهلت پنج روزه برای احضار متهم در ماده ۱۷۱ قانون اخیرالذکر را برای تعیین موعد حضور محکوم علیه مدنظر قرار می دهد.