نظریه شماره 7/97/442 مورخ 1397/03/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۹۷/۴۴۲
شماره پرونده	۹۷-۱۶۸-۴۴۲
تاریخ نظریه	۱۳۹۷/۰۳/۱۲

استعلام: آیا مقصود قانون گذار از ماده ۱۰۲ قانون آئین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۳ ((اصلاحی ۲۴/۰۳/۱۳۹۴)) با این مضمون که مأمورین انتظامی مخصوصا پلیس اطلاعات و امنیت اخلاقی نیروی انتظامی از هر طریقی چه خود مشاهده نموده اند که دارد عمل منافی عفتی انجام می شود و یا افرادی به آنها اطلاع داده اند که در فلان مکان دارد عمل منافی عفت انجام می شود آیا این عمل در مرئی و منظر عام به حساب می آید یا خیر؟ و در چنین مواردی احتیاج به شاکی خصوصی می باشد؟؟اگر غیر از این است در مرئی و منظر عام به چه نوع عمل منافی عفتی گفته می شود چون برداشت قضات محترم از این قسمت از ماده مارالذکر متفاوت است و هرگونه گزارش منطبق بر این ماده می دانند و اعلام می دارند چون در مرئی و منظر عام نبوده لذا قرار منع تعقیب صادر می کنند و با این رو اشاعه فحشاء خواهد شد لذا خواهشمند است رویه قضایی و ثابتی را اعلام نمائید که به سادگی در این جرایم که از توطئه های دشمنان خارجی ما می باشد که کوشش در گسترش فساد اخلاقی جلوگیری شود.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

منظور از عبارت "جرم در مرئی و منظر عام واقع شده باشد"، مذکور در ماده ۱۰۲ اصلاحی قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ آن است که جرم منافی عفت به نحوی ارتکاب یابد که مورد مشاهده عموم افراد قرار گیرد؛ مانند تقبیل و مضاجعه در خیابان. جرایم منافی عفت مذکور در تبصره الحاقی به ماده ۳۰۶ قانون مرقوم به صراحت مشخص شده است و از نظر ممنوعیت تحقیق در جرایم منافی عفت، اطلاق ماده شامل مأمورین نیروی انتظامی نیز می شود و در نتیجه اطلاع ایشان از جرایم منافی عفت، جز در مورد اسنثنائات مذکور در همان ماده، جوازی برای تعقیب و تحقیق از آنان فراهم نمی سازد.