نظریه شماره 7/97/453 مورخ 1397/03/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/97/453
شماره نظریه۷/۹۷/۴۵۳
شماره پرونده۹۷-۱۶۸-۴۵۳
تاریخ نظریه۱۳۹۷/۰۳/۱۹

استعلام: احتراما، نظر به اینکه یکی از موارد صدور قرار بازداشت موقت مطابق بند ت ماده ۲۳۷ قانون آیین دادرسی کیفری تظاهر و قدرت نمایی و ایجاد مزاحمت برای اشخاص بوسیله چاقو یا هر نوع اسلحه می باشد آیا در خصوص ایراد جرح عمدی با چاقو یا قمه یا شمشیر ولو آنکه میزان دیه آن کمتر از ثلث دیه کامل باشد، می توان قرار بازداشت موقت صادر کرد؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

اولا: با توجه به تصریح ماده ۲۳۷ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲، موارد بازداشت موقت الزامی، موضوع قوانین خاص به جز قوانین ناظر به جرایم نیروهای مسلح ملغی است، بنابراین بند ج ماده واحده قانون لغو مجازات شلاق مصوب ۶/۴/۱۳۴۴ نیز که در مورد متهمان ارتکاب جرح یا قتل به وسیله چاقو یا هر نوع اسلحه دیگر، در صورت وجود دلایل و قراین دال بر انتساب اتهام به متهم، صدور قرار بازداشت موقت را الزامی دانسته است، ملغی می باشد، ثانیا: با تصویب قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ (در ماده ۲۳۷ این قانون) موارد جواز صدور قرار بازداشت موقت احصاء شده است. بنابراین در فرض استعلام صرف ارتکاب جرم با چاقو مجوز قانونی جهت صدور قرار بازداشت موقت نیست مگر این که با لحاظ میزان دیه متعلقه، ثلث دیه کامل یا بیش از آن باشد. بدیهی است که چنانجه ایراد جرح توأم با اتهام تظاهر، قدرت نمایی و ایجاد مزاحمت برای اشخاص به وسیله چاقو باشد، در این صورت با لحاظ بند ت ماده ۲۳۷ قانون فوق الذکر می تواند از موارد بازداشت موقت (در صورت وجود دلایل، قرائن و امارات کافی بر توجه اتهام

به متهم) باشد.