نظریه شماره 7/97/939 مورخ 1397/04/10 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۹۷/۹۳۹
شماره پرونده	۱۶۴۴-۱/۱۲۷-۹۶
تاریخ نظریه	۱۳۹۷/۰۴/۱۰

استعلام: با توجه به ماده ۲۳۴ قانون آیین دادرسی مدنی اگر رأی دادگاه مستند به گواهی گواهان باشد و قبل از آزادی گواهی جهات جرح وجود داشته ولی بر دادگاه مخفی مانده و رأی صادر و بعد از رأی دادگاه متوه موارد جرح می شود آیا با توجه به این ماده و ماده ۱۸ این قانون دادگاه می تواند رأی خود را نقض نماید و رأی جدید صادر کند یا اینکه بایستی رأی توسط مرجع بالاتر مثل دادگاه تجدید نظر نقض شود؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

در فرض سؤال که دادگاه بر اساس گواهی گواهان و بدون توجه به جرح گواهان از ناحیه طرف دعوی، مبادرت به صدور رأی نموده است ، چنانچه پس از صدور رأی، برای دادگاه معلوم شود که قبل از ادای گواهی، جهات جرح طبق ماده ۲۳۳ قانون آیین دادرسی در امور مدنی وجود داشته،ولی بر دادگاه مخفی مانده و رأی صادره هم مستند به آن گواهی بوده است، با توجه به نص ماده ۲۳۴ قانون یاد شده مورد از موارد نقض رأی است اما با توجه به قاعده فراغ دادرس، نقض رأی باید حسب مورد با رعایت مقررات مربوط به واخواهی در همان دادگاه و یا تجدیدنظرخواهی در دادگاه تجدیدنظر صورت گیرد.