نظریه شماره 7/98/1076 مورخ 1398/10/10 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/98/1076
شماره نظریه۷/۹۸/۱۰۷۶
شماره پروندهح ۶۷۰۱-۱/۳-۸۹
تاریخ نظریه۱۳۹۸/۱۰/۱۰

استعلام: احتراما سوال زیر به حضور ارسال می گردد خواهشمند است نظر آن اداره محترم جهت بهره برداری قضایی ارسال می گردد:

فردی محکوم به پرداخت دینی و خسارت تاخیر تادیه آن شده است محکوم له متعاقب صدور اجراییه سهم الارث محکوم علیه را بابت استیفای محکوم به توقیف می نماید در این هنگام و بعد از توقیف محکوم علیه دادخواست اعسار از پرداخت محکوم به تقدیم دادگاه نموده که نهایتا منتج به پذیرش اعسار محکوم علیه گردیده است عملیات اجرایی برای فروش و مزایده سهم الارث توقیفی محکوم علیه در اجرای احکام انجام شده اکنون آیا با توجه به اینکه دادنامه اعسار با فرض عدم توجه به توقیف مال محکوم علیه صادر شده است ملاک برای محاسبه خسارت تاخیر تادیه دین محکوم علیه بر چه مبنایی است آیا با توجه به پذیرش اعسار خسارت تاخیر تادیه متوقف می گردد و قابل محاسبه و جزء محکوم به نمی باشد یا اینکه با توجه به توقیف سهم الارث محکوم علیه خسارت تاخیر تادیه علی رغم صدور حکم اعسار به دین محکوم علیه تعلق می گیرد./ع

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

در فرض سؤال که حکم به پرداخت طلب و خسارت تأخیر تأدیه صادر شده است و پس از توقیف مال متعلق به محکوم علیه، دادگاه بدون توجه به این توقیف، حکم به اعسار محکوم علیه صادر نموده است، مفروض آن است که اعسار صادره منصرف از مال موجود و توقیف شده محکوم علیه است و صرفاً ناظر به بدهی وی که مازاد بر مال توقیف شده است، می باشد. بنابراین برای پرداخت خسارت تأخیر تأدیه، تأخیراتی که از مال توقیف شده قابل استیفا است، باید اقدام شود.