نظریه شماره 7/98/1157 مورخ 1398/07/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/98/1157
شماره نظریه۷/۹۸/۱۱۵۷
شماره پرونده۹۸-۱۸۶/۱-۱۱۵۷ ک
تاریخ نظریه۱۳۹۸/۰۷/۳۰

استعلام: چنانچه مجازات حبس توأم با جزای نقدی با مبلغ بالا باشد به نحوی که محکوم قطعا به علت عجز در پرداخت در حبس بدل از آن بماند صدور حکم به آزادی مشروط راجع به مجازات حبس اصلی چگونه خواهد بود.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

در فرض سؤال که مجازات موضوع محکومیت از چند جنس مختلف (حبس و جزای نقدی) است، در صورت برخورداری محکوم طبق مقررات قانونی از آزادی مشروط، این حکم فقط شامل محکومیت حبس است و محکومیت دیگر (جزای نقدی) مشمول حکم آزادی مشروط نیست و لذا قابل اجرا است. لازم به ذکر است که مقنن در ماده ۵۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ به شرایط برخورداری از آزادی مشروط تصریح نموده و اشاره ای به جزای نقدی در مجازات حبس توأم با جزای نقدی ندارد. بنابراین صدور حکم آزادی مشروط را نمی توان منوط به پرداخت جزای نقدی کرد و با توجه به این که دستور (حکم) آزادی مشروط به محض صدور قابل اجراء است، چنانچه محکوم به علت عجز از پرداخت جزای نقدی به دستور دادگاه در بازداشت بماند، مدت حبس بدل از جزای نقدی با رعایت مقررات مربوط از تاریخ صدور حکم آزادی مشروط محاسبه می شود و در هر صورت صدور حکم به آزادی مشروط در فرض سؤال منوط به پرداخت جزای نقدی نمی باشد و بدیهی است که در خصوص جزای نقدی وفق ماده ۵۲۹ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ رفتار شود.