نظریه شماره 7/98/1284 مورخ 1398/10/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۹۸/۱۲۸۴
شماره پرونده	ک ۴۸۲۱-۸۶۱-۸۹
تاریخ نظریه	۱۳۹۸/۱۰/۱۵

استعلام: چنانچه در پرونده ای اعمال ماده ۵۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری صورت گرفت و نوبت به ضبط وجه الکفاله یا (وجه الوثاقه) رسید با توجه به اینکه تمامی ضامنین متعهد به حاضر نمودن مضمون عنه هستند آیا الویتی بین ایشان وجود دارد یا خیر./ع

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

صرف نظر از این که اجرای مجازات اشد موضوع ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ مختص جرایم تعزیری «درجه یک تا شش» است و شامل جرایم موجب حد، قصاص، تعزیر درجه هفت و هشت و احکام دیه و ضرر و زیان ناشی از جرم و رد مال ... که ماهیت حقوقی دارند نمی شود و این مجازات ها و احکام مدنی مذکور اعم از این که مجازات جرم مرتبط با آن ها مجازات اشد باشد یا خیر، در هر حال اجرا می شوند، در فرض سؤال با عنایت به این که مفروض این است که با صدور رأی واحد تجمیعی موضوع ماده ۵۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ «احکام تعزیری اخف در مقام اجرای مجازات تعزیری اشد علی الاصول در حال اجرایند»، لذا مستفاد از مواد ۲۲۴، ۲۲۸، ۲۲۹ و ۲۳۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ با لحاظ «ماهیت استقلالی تعهد به احضار نفس هر یک از کفیلان و وثیقه گذاران» (نسبت به معرفی محکوم) این است که در فرض «فراهم بودن اقتضاء اخذ وجه الکفاله یا ضبط وثیقه» در فرض تعدد کفیلان و وثیقه گذاران (ابلاغ اخطاریه و عدم حضور و معرفی محکوم بدون عذر موجه) علی الاصول اخذ وجه الکفاله و ضبط وثیقه از جملگی آنان امکان پذیر است و از حیث تقدم و تأخر اولویتی بین متعهدین به معرفی محکوم اعم از کفیلان یا وثیقه گذاران وجود ندارد