نظریه شماره 7/98/1669 مورخ 1398/12/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۹۸/۱۶۶۹
شماره پرونده	ع ۹۶۶۱-۵۱۲-۸۹
تاریخ نظریه	۱۳۹۸/۱۲/۰۶

استعلام: با عنایت به ماده ۷ قانون حفظ و گسترش فضای سبز و نیز تبصره ۳ ماده ۷ آیین نامه اصلاح قانون حفظ و گسترش فضای سبز در شهرها مصوب ۱۳۵۹ که اعلام نموده اعتراض به تشخیص باغ بودن یا نبودن از سوی کمیسیون تخصصی به شورای شهر ارسال می شود، آیا نظر شورای شهر در مورد بررسی اعتراض ماهیت تضمینی دارد یا قضایی؟ آیا مصوبه شورای شهر باید تحت نظارت های هیأت تطبیق مصوبات شورای شهر قرار گیرد؟

در این مورد دو نظر است:

۱-برخی به اطلاق مواد ۱۰۲ و ۹۰ قانون تشکیلات و وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهردار استناد می نمایند و معتقدند که باید در نظارت هیأت تطبیق قرار گیرد و نیاز به تأیید هیأت تطبیق دارد.

۲-برخی دیگر معتقدند این موضوع تخصصا از صلاحیت هیأت تطبیق خارج است؛ زیرا قانونگذاری نیست و کار قضایی یا شبه قضایی است.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

طبق نص تبصره ۳ ماده ۷ آیین نامه اصلاح قانون حفظ و گسترش فضای سبز مصوب ۱۵/۲/۱۳۸۹ شورای عالی استان ها، کمیسیون ماده ۷ آیین نامه مذکور مرجع قانونی تشخیص باغات می باشد و رأی این کمیسیون ظرف دو ماه قابل اعتراض در شورای اسلامی شهر می باشد و نظر شورا در مورد تشخیص باغ قطعی است. بنابراین، موضوع خارج از ماده ۹۰ قانون تشکیلات و وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران مصوب ۱۳۷۵ با اصلاحات بعدی آن است؛ زیرا مصوبات موضوع مواد مذکور مصوباتی است که رأسا در شورا تصویب می شود و در باب موضوعات عام الشمول بوده و نه موضوعات جزئی و موردی. بدیهی است که تصمیم شورا در خصوص تشخیص باغ بودن وفق مقررات قابل اعتراض در دیوان عدالت اداری است.