نظریه شماره 7/98/687 مورخ 1398/08/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۹۸/۶۸۷
شماره پرونده	ح ۷۸۶-۷۲۱-۸۹
تاریخ نظریه	۱۳۹۸/۰۸/۲۹

استعلام: س: الف-مطابق صدر ماده ۳۲۵ قانون آئین دادرسی مدنی قبول یا رد درخواست دستور موقت مستقلا قابل اعتراض تجدیدنظر و فرجام خواهی نمی باشد چنانچه پس از صدور دستور موقت اعتراضی مطرح گردد آیا اعتراض مطروحه قابل رسیدگی و عدول از دستور موقت در دادگاه بدوی می باشد یا خیر ؟

ب-با توجه به اینکه اجرای دستور موقت با تایید رئیس حوزه قضایی بوده آیا عدول نیز منوط به تایید رئیس حوزه قضایی است یا خیر./ع

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

۱- دستور موقت، یک دستور قضایی صرف نیست که در هر حال قابل عدول باشد؛ بلکه در قالب قرار صادر می شود و برابر ماده ۳۲۵ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی ۱۳۷۹ ولو به طور غیرمستقل قابل اعتراض می باشد و موارد رفع اثر از آن نیز در قانون معین شده است. تبصره ۲ ماده ۴۷۷ قانون آیین دادرسی کیفری مؤید این نظر است.

۲- با توجه به پاسخ سؤال ۱، پاسخ به این سؤال منتفی است./