نظریه شماره 7/98/88 مورخ 1398/06/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

شماره نظریه	۷/۹۸/۸۸
شماره پرونده	۹۸-۹/۷-۸۸ح
تاریخ نظریه	۱۳۹۸/۰۶/۲۷

استعلام: با توجه به اینکه وفق عرف معمول جهت گرفتن فرزند خوانده متقاضی متعهد به انتقال بخشی از اموال خود ثلث آن به فرزند خوانده می گردد و در فرض پرونده مفتوح نزد این مرجع متقاضی متعهد به انتقال ثلث اموال خود پس از گرفتن شناسنامه برای طفل گردیده است لیکن علیرغم گذشت حدود ده سال به این تعهد عمل نکرد و به دلیل تصادف محجوز گردیده است در حال حاضر قیم طفل دادخواستی به طرفیت متعهد مزبور مبنی بر الزام نامبرده به ایفای تعهد مبنی بر انتقال ثلث اموالش به مولی علیه خود مطرح کرده است لیکن در خصوص زمان تعهد این سوال وجود دارد که تعهد مربوط به کدام یک از سه برهه زمانی می باشد:

۱-زمان وقوع تعهد محضری

۲-زمان گرفتن شناسنامه برای طفل

۳-زمان انجام تعهد زمان انتقال مال

لازم به ذکر است اموال متعهد در این سه مقطع متفاوت می باشد و دیه به آن افزوده شده است.

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

در مواردی که دادگاه با استفاده از حکم مقرر در قسمت اخیر ماده ۱۴ قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب ۱۳۹۲ پس از اخذ تعهد کتبی از متقاضی مبنی بر تملیک بخشی از اموال یا حقوق در آینده به کودک یا نوجوان مبادرت به صدور حکم سرپرستی می نماید، در صورت مطالبه بعدی کودک یا نوجوان تحت سرپرستی (پس از رسیدن به سن رشد یا تحصیل حکم رشد) یا قیم وی، دادگاه در مقام رسیدگی به دعوا بدوا باید بر اساس تعهد قبلی سرپرست بررسی لازم را صورت دهد و حسب مورد و در صورت تشخیص، حکم به تملیک یک سوم اموال بر اساس اراده متعهد نماید و در صورت عدم تشخیص، اموال موجود متعهد در زمان تنظیم تعهدنامه مذکور ملاک محاسبه است.