نظریه شماره 7/99/1576 مورخ 1399/10/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قابل اعتراض بودن قرار رد درخواست تامین دلیل

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/99/1576
شماره نظریه۷/۹۹/۱۵۷۶
شماره پرونده۹۹-۱۴۵-۱۵۷۶ ح
تاریخ نظریه۱۳۹۹/۱۰/۲۷
موضوع نظریهآیین دادرسی مدنی
محور نظریهتامین دلیل

چکیده نظریه شماره 7/99/1576 مورخ 1399/10/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قابل اعتراض بودن قرار رد درخواست تامین دلیل: تصمیمات دادگاه راجع به پذیرش یا عدم پذیرش درخواست تأمین دلیل قابل تجدید نظر در دادگاه های عمومی حقوقی نیست و از آن جا که در برخلاف قرار تأمین خواسته قانون تصریح نشده است در مرجع صادر کننده هم قابل اعتراض نیست.

استعلام

۱-در صورتی که درخواست تأمین دلیل در دادخواست نوشته نشود، آیا دادگاه مکلف به پذیرش آن است یا به لحاظ این که در دادخواست نوشته نشده، باید قرار رد درخواست صادر شود؟

۲-آیا طرح درخواست تأمین دلیل ضمن دادخواست اصلی مسموع است؟

۳-آیا قرار رد درخواست تأمین دلیل قابل اعتراض است؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

۱- با توجه به ماده ۱۵۱ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ که درخواست شفاهی تأمین دلیل را نیز اجازه داده است، طرح این درخواست مستلزم رعایت تشریفات مربوط به دادخواست نیست.

۲- با توجه به ماده ۱۵۰ قانون فوق الذکر که درخواست تأمین دلیل پیش از طرح دعوا در اثنای رسیدگی را اجازه داده است، طرح این درخواست ضمن دادخواست اصلی منعی ندارد.

۳- صرف نظر از آن که قراری تحت عنوان قرار تأمین دلیل یا رد آن در قانون نیامده است، تصمیمات دادگاه راجع به پذیرش یا عدم پذیرش درخواست تأمین دلیل، منصرف از حکم آراء مذکور در ماده ۲۷ قانون شوراهای حل اختلاف مصوب ۱۳۹۴ (ماده ۳۱ قانون سابق) است و بنابراین، قابل تجدید نظر در دادگاه های عمومی حقوقی نیست و از آن جا که در برخلاف قرار تأمین خواسته قانون تصریح نشده است در مرجع صادر کننده هم قابل اعتراض نیست.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته