نظریه شماره 7/99/2016 مورخ 1400/02/22 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره صلاحیت صدور حکم واحد توسط دادگاه تجدیدنظر در مقام تجمیع احکام
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۹/۲۰۱۶ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۹۹-۱۶۸-۲۰۱۶ ک |
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۰/۰۲/۲۲ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی کیفری |
| محور نظریه | صلاحیت |
چکیده نظریه شماره 7/99/2016 مورخ 1400/02/22 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره صلاحیت صدور حکم واحد توسط دادگاه تجدیدنظر در مقام تجمیع احکام: در حالتی که یکی از احکام در دادگاه تجدیدنظر استان و حکم دیگر در دیوان عالی کشور تایید شده باشد و دیوان طبق بند پ ماده 510 قانون آیین دادرسی کیفری احکام را نقض کرده باشد، مرجع صالح جهت صدور حکم واحد، دادگاه تجدیدنظر استان است.
استعلام
در فرضی که شخص محکوم‌علیه در یکی از محاکم کیفری دو به مجازات حبس تعزیری درجه پنج محکوم و رأی اصداری در دادگاه تجدیدنظر استان تایید و قطعی می‌شود و از سوی دیگر محکوم‌علیه به دلیل نگه‌داری مواد روان‌گردان در دادگاه انقلاب با وصف تعدد قاضی به مجازات تعزیری درجه دو محکوم و رأی اصداری در دیوان عالی کشور تایید می‌شود و در نهایت در اجرای مقررات موضوع بند پ ماده ۵۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری، آراء اصداری در دیوان عالی کشور نقض می‌گردد؛ رسیدگی و صدور حکم واحد در صلاحیت چه مرجعی است؟ و در فرض صلاحیت دادگاه تجدیدنظر استان با توجه به حدود صلاحیت محاکم تجدیدنظر استان، آیا محکمه تجدیدنظر اخیرالذکر در مقام تجمیع احکام، صلاحیت رسیدگی و صدور حکم به محکومیت محکوم‌علیه به مجازات تعزیری درجه دو دارد یا خیر؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
در فرض استعلام که حداقل یکی از احکام در دادگاه تجدیدنظر استان صادر و حکم دیگر در دیوان عالی کشور ابرام شده است و دیوان عالی کشور در اجرای بند پ ماده ۵۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ احکام را نقض کرده است؛ مرجع صالح جهت صدور حکم واحد، صرف نظر از درجه جرم و میزان مجازات مطابق بند ب این ماده، دادگاه تجدیدنظر استان است.
مواد مرتبط
ماده 510 قانون آیین دادرسی کیفری