نظریه شماره 7/99/565 مورخ 1399/05/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تکرار جرم در جرایم مربوط به مواد مخدر
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۹/۵۶۵ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۹۹-۵۴-۵۶۵ ک |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۹/۰۵/۱۴ |
| موضوع نظریه | قانون مجازات اسلامی |
| محور نظریه | تکرار جرم |
چکیده نظریه شماره 7/99/565 مورخ 1399/05/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تکرار جرم در جرایم مربوط به مواد مخدر: رعایت تناسب در تعیین مجازات مرتکب که در قانون مبارزه با مواد مخدر آمده است، به این معنا است که دادگاه با توجه به میزان مواد مکشوفه در هر بند از سه ماده مذکور، مجازاتی بین حداقل و حداکثر تعیین کند و این امر بدان معنی نیست که مجازات کسی که مرتکب حمل و نگهداری یک گرم تریاک شده، لزوما یک ضربه شلاق باشد، چه این که ملاک رعایت تناسب، عرف بوده و در نهایت، اتخاذ تصمیم در این خصوص با قاضی رسیدگی کننده است.
استعلام
در پرونده ای متهم به اتهام حمل ۲ گرم هرویین با رعایت قاعده تناسب به مجازات محکوم شده و رای قطعی گردیده و مجددا همان متهم در زمان اجرای حکم با ۵ گرم شیشه دستگیر و دادگاه رای قانونی را صادر نموده و رای قطعی و جهت اجرا به واحد اجرای احکام ارسال شده است و واحد اجرای احکام کیفری وفق ماده ۵۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری پرونده ها را برای صدور رای واحد اعاده نموده است حال سوال این است که دادگاه باید تمامی آرای سابق را نقض و اوزان مواد مخدر را که همگی از ماده ۸ قانون مبارزه با مواد مخدر هستند جمع و یک مجازات صادر کند و یا این که برای هر یک جداگانه رای صادر کند و آیا در این موارد هم باید تناسب میزان مواد مخدر با مجازات را رعایت کند و یا اینکه حداکثر مجازات همان بند مشمول را بدون توجه به تناسب بدهد و آیا رای اخیر صادر شده قطعی است یا قابل تجدیدنظر؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
اولا: هر چند تعدد و تکرار جرم، هر دو از عوامل تشدید مجازات اند ولی کاملا از هم متفاوت اند و از حیث اجرای مجازات نیز تکرار جرم با تعدد جرم تفاوت دارد، بر همین اساس در فرض سؤال که ناظر به تکرار جرم است "نقض تمام احکام" و "صدور حکم واحد" و "اجرای مجازات اشد" که از احکام ناظر به مقررات تعدد جرم موضوع مواد ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ با اصلاحات و الحاقات بعدی و ۵۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری است منتفی و هر یک از محکومیت هایی که با رعایت مقررات مذکور در قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر و روان گردان صادر گردیده است، به مورد اجرا گذارده خواهد شد.
ثانیا، رعایت تناسب در تعیین مجازات مرتکب که در مواد ۴، ۵ و ۸ قانون مبارزه با مواد مخدر و روان گردان با اصلاحات و الحاقات بعدی آمده است، به این معنا است که دادگاه با توجه به میزان مواد مکشوفه در هر بند از سه ماده مذکور، مجازاتی بین حداقل و حداکثر تعیین کند و این امر بدان معنی نیست که مجازات کسی که مرتکب حمل و نگهداری یک گرم تریاک شده، طبق بند ۱ ماده ۵ قانون مزبور، لزوما یک ضربه شلاق باشد، چه این که ملاک رعایت تناسب، عرف بوده و در نهایت، اتخاذ تصمیم در این خصوص با قاضی رسیدگی کننده است.
ثالثا، مطابق رای وحدت رویه شماره ۷۷۶ مورخ 1398/2/10 هیأت عمومی دیوان عالی کشور، برای اعمال مقررات تشدید مجازات در اثر تکرار، نسبت به مرتکبین جرایم موضوع بند های یک تا پنج ماده هشت این قانون، انطباق جرم مذکور در هر بند با محکومیت سابق مربوط به همان بند از حیث مقدار مواد مخدر لازم است و با این وصف، مقررات عمومی ماده ۱۳۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ در این موارد حاکم نیست؛ بنابراین در فرض سؤال که محکومیت ناشی از ارتکاب جرم اولیه مرتکب (حمل ۲ گرم هروئین) منطبق با بند ۳ ماده ۸ قانون مبارزه با مواد مخدر است و محکومیت ناشی از ارتکاب جرم دوم (نگهداری پنج گرم شیشه) منطبق با بند ۴ ماده ۸ قانون موصوف است. ارسال پرونده از سوی اجرای احکام جهت نقض حکم اخیر و صدور حکم بر اساس مقررات خاص تکرار جرم موضوع قانون مبارزه با مواد مخدر منتفی است.
رابعا، با عنایت به پاسخ مذکور در بند ثالثا پاسخ به قسمت پایانی موضوع استعلام سالبه به انتفاع موضوع است.
مواد مرتبط
- ماده ۵۱۰ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۴ قانون مبارزه با مواد مخدر
- ماده ۵ قانون مبارزه با مواد مخدر
- ماده ۸ قانون مبارزه با مواد مخدر
- ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی
- ماده ۱۳۷ قانون مجازات اسلامی