نظریه شماره 881/95/7 مورخ 1395/04/14 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
 | |
| شماره نظریه | ۸۸۱/۹۵/۷ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۵۹-۶۸۱/۱-۲۳۵ |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۵/۰۴/۱۴ |
استعلام: ۱-مراد مقنن از کلمه عمده در بند ت ماده ۴۷ قانون مجازات اسلامی چیست؟ و آیا می توان برای آن میزان مشخصی از مواد مخدر را تعیین نمود یا خیر؟
آیا کلمه قاچاق به صورت مطلق در بند مذکور قید گردیده یعنی تنها شامل فعل قاچاق مواد مخدر مندرج در ماده ۴ اصلاحیه قانون اصلاح مبارزه با مواد مخدر به معنای عبور دادن آن از مرز است یا بر کلیه افعالی که تا رسیدن مواد مخدر به دست مصرف کننده ارتکاب می یابد اطلاق می شود؟ آیا برای توصیف فعل قاچاق می توان از بند الف ماده ۱ قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز بهره جست؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
۱_ با توجه به اینکه مقنن در قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲، ضابطه ای برای تشخیص و ملاک قاچاق عمده تعیین ننموده است در نتیجه تشخیص مصداق آن به عهده قاضی رسیدگی کننده است که با توجه به اوضاع و احوال پرونده از قبیل میزان، نحوه بسته بندی و ... مشخص می گردد.
۲_ ممنوعیت مقرر در بند (ت) ماده ۴۷ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲، درخصوص تعلیق مجازات صرفا شامل قاچاق مواد مخدر و روان گردان است و با توجه به تصریح ماده ۱۷ (الحاقی ۹/۵/۱۳۸۹) قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر مصوب ۱۳۷۶ با اصلاحات و الحاقات بعدی، منظور از قاچاق، وارد کردن این مواد به کشور یا خارج کردن آن از کشور است و به جرائم حمل و نگهداری، اختفاء مواد مخدر و یا روان گردان در داخل کشور تسری ندارد.