نقش هوش مصنوعی در ارتقای حقوق بشر افراد دارای معلولیت


نقش هوش مصنوعی در ارتقای حقوق بشر افراد دارای معلولیت عنوان پایان نامه ای است که توسط زهرا میرسمیعی، با راهنمایی آرامش شهبازی و با مشاوره سیدقاسم زمانی در سال ۱۴۰۱ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی دفاع گردید.

نقش هوش مصنوعی در ارتقای حقوق بشر افراد دارای معلولیت
عنواننقش هوش مصنوعی در ارتقای حقوق بشر افراد دارای معلولیت
رشتهحقوق بین الملل عمومی
دانشجوزهرا میرسمیعی
استاد راهنماآرامش شهبازی
استاد مشاورسیدقاسم زمانی
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۴۰۱
دانشگاهدانشگاه علامه طباطبایی


چکیده

امروزه در عصر هوش مصنوعی بسر میبریم،فناوری های پیشین به سرعت جایگاه خود را از دست داده اند و همه امور تا حد زیادی به دست هوش مصنوعی سپرده شده است.در این میان افراد دارای معلولیت بیشتر از سایرین در معرض برخورد با هوش مصنوعی بوده اند. به سرعت روش های پیشین دستیار برای این افراد با هوش مصنوعی جایگزین شده اند و به درستی که هوش مصنوعی جایگزین مناسبی برای شیوه های قدیمی بوده است. در همین نقطه که در تعاملات افراد دارای معلولیت با هوش مصنوعی بسر می بریم حقوق بشر پا به میدان می–گذارد زیرا در این تعاملات نقطه های خاکستری ممکن است مشاهده شود که حقوق بشر افراد دارای معلولیت را به مخاطره بیندازد، در این پایان نامه به برخی از این نقاط خاکستری که ممکن است حقوق بشر افراد دارای معلولیت را نشانه بگیرد و با خطرات جدی مواجه کند پرداخته شده اما هدف اصلی در این پایان نامه این بوده است که جدای از این نقاط که ممکن است اساسی ترین حقوق بشری را به مخاطره بیندازند به نقاط سبز این تعاملات توجه شود، نقاطی که باعث شکوفاتر شدن و افزایش حضور افراد دارای معلولیت در جامعه می شوند توجه ها به این حقیقت جلب شود که هوش مصنوعی چگونه توانسته است بذر رشد و شکوفایی افراد دارای معلولیت را بکارد و چگونه به رشد حقوق بشری افراد دارای معلولیت کمک شایانی کرده است.آیا توانسته ایم این موضوع را ثابت کنیم؟ در فصل چهارم با مثال های متعدد سعی در اثبات این موضوع شده که هوش مصنوعی تاثیرات شگرفی بر وضعیت اشخاص دارای معلولیت گذاشته است و از آنجایی که حوزه هوش مصنوعی حوزه پویایی می باشد روز به روز تغییرات بیشتری را در ارتقای سطح زندگی افراد دارای معلولیت در آموزش،اشتغال،سلامت،ورزش و..... شاهد هستیم.در نهایت ذکر این نکته الزامی به نظر می رسد که نقش دولت ها در افزایش استفاده از ابزارهای دارای هوش مصنوعی به منظور افزایش سطح دسترسی در حوزه های مختلف حیاتی می باشد و دولت ها باید به اسناد الزام آور حقوق بشری که آنها را ملزم به استفاده از فناوری های نوین(برای نمونه قسمت ح بند یک ماده ۴ کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت)در قبال افراد دارای معلولیت کرده است پایبند باشند و در راستای اثبات اهمیت تعهدات دولت ها در قسمت آخر گذری مختصر به تعهدات اساسی دولت ها در قبال افراد دارای معلولیت زده شده است،توسعه حقوق بشر افراد دارای معلولیت بدون دخالت مستقیم و فعال دولت ها ممکن نخواهد بود.

کلیدواژه ها

  • هوش مصنوعی
  • یادگیری ماشین