نقش و جایگاه شهردار در حکمرانی خوب شهری (مطالعه موردی در کلانشهر تهران)
نقش و جایگاه شهردار در حکمرانی خوب شهری (مطالعه موردی در کلانشهر تهران) نام مقاله‌ای از مهدی شعبان نیا منصور و پیمان محمدی آلمانی است که در شماره شصت و پنجم (زمستان 1398) فصلنامه علمی پژوهش حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
حکمرانی خوب (به زمامداری) شهری در پی واگذاری اختیار به جامعه محلی برای ارتقای کیفیت زندگی شهروندان میباشد که از سوی سازمان ملل متحد، اصول نه‌گانهای به عنوان ویژگیهای آن برشمرده شده است؛ این پژوهش بدنبال تحلیل نقش و جایگاه شهردار در به زمامداری شهری در کلانشهر تهران با رویکرد توصیفی ـ تحلیلی میباشد و اطلاعات مورد نیاز نیز از طریق بررسی میدانی و تکمیل پرسشنامه با روش غیرتصادفی، هدفمند و قضاوتی از بین اعضای شورایاریهای محله‌های تهران بدست آمده است. فرضیه اصلی این است که شهردار تهران به لحاظ احراز شاخصهای حکمرانی خوب شهری در وضعیت مناسبی قرار ندارد؛ با توجه به تجزیه و تحلیل داده‌ها و با عنایت به اینکه پس از انجام آزمون T-test، سطح معنیداری (sig) شاخصهای کارایی، شفافیت، اجماع‌محوری برابر با 005/0 شده و در شاخصهای مشارکت، پاسخگویی، مسئولیتپذیری، قانونمندی، عدالت‌محوری و بینش راهبردی نیز مقدار 000/0 بدست آمده است، sig کمتر از 05/0 و ضریب همبستگی نیز مثبت میباشد و فالجمله حاکی از آن است که شهردار تهران در هیچ یک از شاخصهای مذکور نمره خوبی از کارکنان شورایاریهای محلات دریافت نکرده و عملکردش در شکلگیری حکمرانی خوب شهری مطلوب نیست؛ بنابراین فرضیه اصلی تحقیق، رد نمیشود
کلیدواژه‌ها
- حکمرانی خوب شهری
- به زمامداری
- شهردار
- شورایاری
- تهران