نیابت قضایی در حقوق کیفری ایران

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نیابت قضایی در حقوق کیفری ایران
عنواننیابت قضایی در حقوق کیفری ایران
رشتهحقوق جزا و جرم شناسی
دانشجوسیدرضا فقیهی
استاد راهنماابوالحسن شاکری
استاد مشاورکیومرث کلانتری
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۹۲
دانشگاهدانشگاه مازندران



نیابت قضایی در حقوق کیفری ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط سیدرضا فقیهی، با راهنمایی ابوالحسن شاکری و با مشاوره کیومرث کلانتری در سال ۱۳۹۲ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه مازندران دفاع گردید.

چکیده

این نوشتار در صدد طرح مباحثی از آیین دادرسی کیفری ایران در خصوص نیابت قضایی است، به این معنی که اگر در خارج از حوزه ی قضایی، انجام اموری مرتبط با اقدام یا تحقیقات مقدماتی ضروری باشد، قاضی، ملزم است به مرجع قضایی دیگری که صلاحیت ذاتی دارد نیابت قضایی اعطا کند، هر چند حسب مورد، شایسته است که با امکان انجام آن اقدامات در حوزه ی قضایی دیگر، اعطای نیابت قضایی در برخی موارد اختیاری و در برخی موارد دیگر الزامی باشد. مراجع نایب حسب نوع و مرتکب جرم و محل اجراء، ممکن است دادسرا، دادگاه بخش، دادگاه اطفال یا دادگاه شهرستان و حتی دادگاه کیفری استان حوزه قضایی دیگر باشد. مقامات تحقیق برای اخذ آخرین دفاع مجاز هستند نیابت قضایی اعطاء کنند، ولی مقامات محکمه نمی توانند اخذ آخرین دفاع یا آنچه را که مستند حکم قرار می گیرد به مرجع قضایی دیگری نیابت دهند. در نیابت قضایی به جلب متهم که در آن اشاره به جلب سیار ( با معرفی شاکی ) نشده است، قاضی نایب مجاز به صدور آن است.

کلیدواژه ها

  • نیابت قضایی
  • حقوق جزا
  • آیین دادرسی کیفری
  • دادگاه
  • جلب (بازداشت)
  • نظام حقوقی
  • ایران
  • نیابت
  • قضایی
  • کیفری