۲٬۴۰۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(افزودن رویه ی قضایی) |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
== رویههای قضایی == | == رویههای قضایی == | ||
به موجب رأی [[شورای عالی ثبت]] در تاریخ ۱۳۴۷/۲/۲۶، در صورتی که مدیون فوت نموده؛ ملک او از طریق [[مزایده]] به فروش رسد؛ مطالبه خسارت تأخیر تأدیه از [[وارث|وراث]] او صحیح نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آرای شورای عالی ثبت و شرح آن|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5420168|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=2}}</ref> | به موجب رأی [[شورای عالی ثبت]] در تاریخ ۱۳۴۷/۲/۲۶، در صورتی که مدیون فوت نموده؛ ملک او از طریق [[مزایده]] به فروش رسد؛ مطالبه خسارت تأخیر تأدیه از [[وارث|وراث]] او صحیح نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آرای شورای عالی ثبت و شرح آن|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5420168|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=2}}</ref> | ||
* [[رای دادگاه درباره اعتبار شرط خسارت قراردادی جهت تأخیر در بازپرداخت ودیعه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۸۰۱۱۲۲)]] | |||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == |
ویرایش