رای دادگاه درباره انتساب وصف روانی به دیگری در لایحه دفاعیه (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۱۹۰۰۶۹۹): تفاوت میان نسخه‌ها

در خصوص اتهام آقای الف. ن. فاقد سابقه کیفری، آزاد تحت قرار التزام به حضور دایر بر نشر اکاذیب موضوع شکایت خانم م. پ. وکیل که در شکواییه خود به استناد عبارت به کار رفته در سخنان مکتوب مشتکی عنه که وی آن را، در اظهار دفاعیات خود، در جلسه رسیدگی ۱۳۸۹/۱۰/۱۴ مطرح در بازپرسی شعبه ۱۱ دادسرای ناحیه ... بیان داشته است: ... حسب شواهد موجود و شهادت بستگان شاکی تعادل روانی نداشته و ... ذکر آن را به عنوان جرم افتراء و نشر اکاذیب و با قصد تخریب فرهنگی خود قلمداد و استدعای رسیدگی و تعقیب کیفری وی را نموده است، متعاقبا آقای الف. ن. نیز دفاعا ضمن اذعان به آن، با تعابیری افزون تر درصدد تکمیل ادعای مطروح، برآمده و با تلقی الفاظ و اتهامات نسبت داده شده به خود آن را قرینه ای برای اثبات مطالب خود قرار داده است و با توسل به گواهی پزشکی برخی از روان شناسان اقدام به جمع آوری مدارکی دال بر سابقه بیماری یا اختلال روانی در وی نموده است؛ به نحوی که در عین حال درزمان تفهیم اتهام نشر اکاذیب و افتراء لفظا به شدت منکر وقوع و ارتکاب جرم شده است لکن عملا بر ادعای موضوع شکایت از خود اصرار ورزیده و برای اثبات محجور شناختن شاکی تمام تلاش خود را (با وصف فقدان سمت قانونی) بکار گرفته است که این موضع اقرار مکرر با علم و آگاهی محسوب؛ چنانکه در لایحه اخیر (متهم) مثبوت به شماره ۷۹۷-۱۳۹۳/۱۰/۱۳ احراز جنون شاکی (خانم ز.و.) را با به اظهارنظر دکتر الف. و دکتر م. ثابت شده تلقی و قبل از اثبات حجر قانونی، موضوع را به قضاوت برده که مراتب از مصادیق بارز نشر اکاذیب محسوب، لذا دادگاه با توجه به کیفرخواست اصداری شماره ۴۱۱۷-۱۳۹۲/۱۷/۴ بر اساس قرار مجرمیت صادر شعبه ۱۱ بازپرسی دادسرای ناحیه ... تهران، دفاعیات نماینده دادستان و توجها به دفاعیات بلاوجه مشتکی عنه، توجه اتهام و ارتکاب بزه انتسابی محرز و ثابت تشخیص و به استناد ماده ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی کتاب پنجم تعزیرات مصوب ۱۳۷۵ و با لحاظ ماده ۲ و ۱۹ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ متهم موصوف را به مجازات درجه ۶ به مدت یک سال حبس تعزیری محکوم می نماید. این رأی حضوری ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.  

دادرس شعبه ۱۰۰۶ دادگاه عمومی جزایی تهران - یگانه