۱۹۹٬۶۹۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
# در صورتی که در [[معاهدات بین المللی|معاهدات]] و [[توافق]]های فی مابین دولت جمهوری اسلامی ایران و سایر دول ترتیبات و شرایط دیگری برای داوریهای موضوع این قانون مقرر شده باشد، همان ترتیبات و شرایط متبع خواهد بود. | # در صورتی که در [[معاهدات بین المللی|معاهدات]] و [[توافق]]های فی مابین دولت جمهوری اسلامی ایران و سایر دول ترتیبات و شرایط دیگری برای داوریهای موضوع این قانون مقرر شده باشد، همان ترتیبات و شرایط متبع خواهد بود. | ||
* [[ماده ۳۵ قانون داوری تجاری بین المللی|مشاهده ماده قبلی]] | * [[ماده ۳۵ قانون داوری تجاری بین المللی|مشاهده ماده قبلی]] | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۳۵ قانون داوری تجاری بین المللی]] | * [[ماده ۳۵ قانون داوری تجاری بین المللی]] | ||
خط ۱۱: | خط ۱۰: | ||
* [[ماده ۴۹۶ قانون آیین دادرسی مدنی]] | * [[ماده ۴۹۶ قانون آیین دادرسی مدنی]] | ||
* [[ماده ۱ قانون داوری تجاری بینالمللی]] | * [[ماده ۱ قانون داوری تجاری بینالمللی]] | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
[[داوری]]: بند الف [[ماده ۱ قانون داوری تجاری بینالمللی]] بیان میدارد: «داوری» عبارت است از رفع اختلاف بین متداعیین در خارج از [[دادگاه]] به وسیله [[شخص]] یا اشخاص [[شخص حقیقی|حقیقی]] یا [[شخص حقوقی|حقوقی]] [[مرضیالطرفین]] یا انتصابی.<ref>ماده 1 قانون داوری تجاری بینالمللی</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مقدمه ای بر داوری تجاری ملی و بینالمللی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=پژوهش شماره 41 پاییز 1385|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5291112|صفحه=|نام۱=محمدهادی|نام خانوادگی۱=دارایی|چاپ=}}</ref> در تعریف داوری چنین گفته شدهاست که: «داوری یا حکمیت یعنی فصل خصومت به وسیلهٔ اشخاص، بدین معنا که اصحاب دعوی به میل و اراده خود موافقت میکنند که به جای آن که دعاوی آنان در مراجع [[دادگستری]] رسیدگی شود، حل اختلاف را به افراد مورد اعتماد خود واگذار کنند».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه مقالات همایش صدمین سال تأسیس نهاد داوری در حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2822932|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=کاکاوند|چاپ=3}}</ref> | [[داوری]]: بند الف [[ماده ۱ قانون داوری تجاری بینالمللی]] بیان میدارد: «داوری» عبارت است از رفع اختلاف بین متداعیین در خارج از [[دادگاه]] به وسیله [[شخص]] یا اشخاص [[شخص حقیقی|حقیقی]] یا [[شخص حقوقی|حقوقی]] [[مرضیالطرفین]] یا انتصابی.<ref>ماده 1 قانون داوری تجاری بینالمللی</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مقدمه ای بر داوری تجاری ملی و بینالمللی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=پژوهش شماره 41 پاییز 1385|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5291112|صفحه=|نام۱=محمدهادی|نام خانوادگی۱=دارایی|چاپ=}}</ref> در تعریف داوری چنین گفته شدهاست که: «داوری یا حکمیت یعنی فصل خصومت به وسیلهٔ اشخاص، بدین معنا که اصحاب دعوی به میل و اراده خود موافقت میکنند که به جای آن که دعاوی آنان در مراجع [[دادگستری]] رسیدگی شود، حل اختلاف را به افراد مورد اعتماد خود واگذار کنند».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه مقالات همایش صدمین سال تأسیس نهاد داوری در حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2822932|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=کاکاوند|چاپ=3}}</ref> | ||
== نکات تفسیری دکترین ماده 36 قانون داوری تجاری بین المللی == | |||
== نکات تفسیری دکترین == | |||
داوریای که در ایران واقع گردد، [[داوری داخلی (ملی)|داخلی]] محسوب شده و تحت شمول مقررات آیین دادرسی مدنی خواهد بود؛ مگر آن که [[داوری بین المللی (خارجی)|بینالمللی]] بودن آن به موجب قانون داوری تجاری بینالمللی اثبات گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری تجاری بینالمللی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3376780|صفحه=|نام۱=عبدالحسین|نام خانوادگی۱=شیروی|چاپ=1}}</ref> | داوریای که در ایران واقع گردد، [[داوری داخلی (ملی)|داخلی]] محسوب شده و تحت شمول مقررات آیین دادرسی مدنی خواهد بود؛ مگر آن که [[داوری بین المللی (خارجی)|بینالمللی]] بودن آن به موجب قانون داوری تجاری بینالمللی اثبات گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری تجاری بینالمللی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3376780|صفحه=|نام۱=عبدالحسین|نام خانوادگی۱=شیروی|چاپ=1}}</ref> | ||
خط ۲۱: | خط ۱۸: | ||
مستفاد از بند ۳ نیز، قانون داوری تجاری بینالمللی در مواردی قابلیت اعمال دارد که دولت ایران خلاف آن را در [[معاهدات بین المللی|معاهدات]] و کنوانسیونهای دو یا چند جانبه، [[تعهد]] نکرده باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری تجاری بینالمللی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3387052|صفحه=|نام۱=عبدالحسین|نام خانوادگی۱=شیروی|چاپ=1}}</ref> | مستفاد از بند ۳ نیز، قانون داوری تجاری بینالمللی در مواردی قابلیت اعمال دارد که دولت ایران خلاف آن را در [[معاهدات بین المللی|معاهدات]] و کنوانسیونهای دو یا چند جانبه، [[تعهد]] نکرده باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری تجاری بینالمللی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3387052|صفحه=|نام۱=عبدالحسین|نام خانوادگی۱=شیروی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی ماده 36 قانون داوری تجاری بین المللی == | |||
== نکات توضیحی == | |||
مستفاد از بند ۱ مادهٔ فوق، اولاً، داوریهای داخلی از قلمرو این قانون خارج است<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نقش دادگاه در داوریهای ملی و فراملی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5266460|صفحه=|نام۱=محمدهادی|نام خانوادگی۱=بختیاری فر|چاپ=1}}</ref> و ثانیاً، مقررات داوری مندرج در قانون آیین دادرسی مدنی، بر داوریهای تجاری بینالمللی جاری نخواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بین المللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4652860|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بازرگانی بین المللی|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4941448|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=1}}</ref> همچنین، باید توجه داشت که قانون آیین دادرسی جدید، ناسخ قانون داوری تجاری بینالمللی نیست. چراکه، قانون داوری تجاری بینالمللی خاص است و حوزهٔ شمول مخصوص خود را دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=استقلال شرط داوری (مبانی، آثار و شرایط در حقوق ایران و انگلیس)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4431696|صفحه=|نام۱=مرضیه|نام خانوادگی۱=شیخ محمدی|چاپ=1}}</ref> بنابراین، قوانین ایران دارای دو نوع قانون داوری است: | مستفاد از بند ۱ مادهٔ فوق، اولاً، داوریهای داخلی از قلمرو این قانون خارج است<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نقش دادگاه در داوریهای ملی و فراملی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5266460|صفحه=|نام۱=محمدهادی|نام خانوادگی۱=بختیاری فر|چاپ=1}}</ref> و ثانیاً، مقررات داوری مندرج در قانون آیین دادرسی مدنی، بر داوریهای تجاری بینالمللی جاری نخواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بین المللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4652860|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بازرگانی بین المللی|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4941448|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=1}}</ref> همچنین، باید توجه داشت که قانون آیین دادرسی جدید، ناسخ قانون داوری تجاری بینالمللی نیست. چراکه، قانون داوری تجاری بینالمللی خاص است و حوزهٔ شمول مخصوص خود را دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=استقلال شرط داوری (مبانی، آثار و شرایط در حقوق ایران و انگلیس)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4431696|صفحه=|نام۱=مرضیه|نام خانوادگی۱=شیخ محمدی|چاپ=1}}</ref> بنابراین، قوانین ایران دارای دو نوع قانون داوری است: | ||
خط ۲۸: | خط ۲۴: | ||
ب) قانون داوری تجاری بینالمللی 1376.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بین المللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4662892|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref> | ب) قانون داوری تجاری بینالمللی 1376.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بین المللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4662892|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 36 قانون داوری تجاری بین المللی == | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | {{هوش مصنوعی (ماده)}} | ||
# داوری تجاری بینالمللی موضوع این قانون از شمول قواعد داوری قانون آیین دادرسی مدنی مستثنی است. | # داوری تجاری بینالمللی موضوع این قانون از شمول قواعد داوری قانون آیین دادرسی مدنی مستثنی است. | ||
خط ۳۸: | خط ۳۲: | ||
# قوانین جمهوری اسلامی که داوری را در موارد خاص محدود میکنند، بر قوت خود باقی است. | # قوانین جمهوری اسلامی که داوری را در موارد خاص محدود میکنند، بر قوت خود باقی است. | ||
# در توافقات بینالمللی، شرایط مقرر جداگانهای ممکن است بر موضوعات داوری اعمال شود. | # در توافقات بینالمللی، شرایط مقرر جداگانهای ممکن است بر موضوعات داوری اعمال شود. | ||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[حمایت دادگاه های ملی از دیوان های داوری خارجی در تحصیل ادله]] | * [[حمایت دادگاه های ملی از دیوان های داوری خارجی در تحصیل ادله]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{مواد قانون داوری تجاری بینالمللی}} | {{مواد قانون داوری تجاری بینالمللی}} | ||
خط ۴۹: | خط ۴۱: | ||
[[رده:قانون حاکم بر داوری تجاری بین المللی]] | [[رده:قانون حاکم بر داوری تجاری بین المللی]] | ||
[[رده:معاهدات]] | [[رده:معاهدات]] | ||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||
* [[نظریه شماره 7/97/2306 مورخ 1397/08/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | * [[نظریه شماره 7/97/2306 مورخ 1397/08/20 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | ||
* [[نظریه شماره 7/97/1203 مورخ 1398/02/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | * [[نظریه شماره 7/97/1203 مورخ 1398/02/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 0180}} |