۲۳٬۳۵۳
ویرایش
بیع: تفاوت میان نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
# عقد بیع، بایع را به تسلیم مبیع ملزم مینماید؛ | # عقد بیع، بایع را به تسلیم مبیع ملزم مینماید؛ | ||
# عقد بیع مشتری را به [[تأدیه|تادیه]] ثمن ملزم میکند. | # عقد بیع مشتری را به [[تأدیه|تادیه]] ثمن ملزم میکند. | ||
== لزوم عقد بیع == | |||
اصل در عقد بیع آن است که [[عقد لازم|لازم]] باشد؛ به این معنا که پس از انعقاد قرارداد، هیچیک از دو طرف حق برهمزدن آن را ندارند مگر در مواردی که به موجب شرط ضمن عقد، توافق مجدد یا خیارات خاصی که در فقه بیان شده است، این حق برایشان ایجاد گردد. فلسفهی لزوم عقد نیز در ایجاد ثبات و اطمینان در روابط تجاری است؛ زیرا اگر بیع به آسانی قابل فسخ باشد، امنیت معاملات و نظم اقتصادی دچار اختلال میشود. با این حال، در فقه اسلامی پیشبینی شده است که تا زمانی که طرفین همچنان در مجلس عقد حضور دارند، عقد به صورت قطعی و لازم درنمیآید و هر یک میتوانند معامله را [[فسخ]] کنند. این حق ویژه به عنوان «[[خیار مجلس]]» شناخته میشود. علاوه بر آن، در مورد بیع حیوان شرایط ویژهای لحاظ شده است. از آنجا که حیوانات در معرض بیماریها و عوارض گوناگوناند و خریدار در لحظهی عقد معمولاً آگاهی کامل نسبت به وضعیت واقعی آنها ندارد، برای جلوگیری از ضرر و زیان، تا سه روز پس از انعقاد عقد برای خریدار حق فسخ در نظر گرفته شده است که از آن به «[[خیار حیوان]]» یاد میشود. البته در اینکه این اختیار تنها به خریدار تعلق دارد یا در صورتی که ثمن معامله حیوان باشد، فروشنده نیز از این حق برخوردار میشود، میان فقها اختلافنظر وجود دارد؛ با این حال، دیدگاه غالب آن است که این خیار مخصوص خریدار است.<ref>دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی ، مدخل «بیع»، صفحه : 2488</ref> | |||
== اختلاف در وقوع اصل معامله والزام به تنظیم سند رسمی == | == اختلاف در وقوع اصل معامله والزام به تنظیم سند رسمی == | ||