ماده ۳۴ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

منع از خروج [[اتباع]] ایران از کشور مستلزم ابطال [[گذرنامه]] و ممنوعیت از درخواست مجدد است.

== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==

در صورتی که دادگاه به عنوان [[مجازات تکمیلی]] مندرج در بند ح [[ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی|ماده 23]] به ممنوعیت خروج از کشور حکم دهد، [[دادسرا]] به نیروی انتظامی دستور ابطال گذرنامه را صادر میکند و تا پایان مدت محکومیت به درخواست مجدد صدور گذرنامه ترتیب اثر داده نمیشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 (کتاب نخست) (حقوق جزای عمومی کلیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4360520|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=عدالتخواه|چاپ=1}}</ref> علاوه بر این ماده، [[دستور منع خروج از کشور|منع خروج از کشور]] به عنوان [[قرار تأمین|قرار تأمین کیفری]] نیز در [[ماده ۱۸۸ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده 188 قانون آیین دادرسی کیفری]] پیش بینی شده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3627264|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>

== منابع ==

{{پانویس}}

[[رده:نحوه تعیین و اعمال مجازات ها]]

[[رده:منع از خروج اتباع ایران از کشور]]