ماده ۳۴ قانون مجازات اسلامی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۴ قانون مجازات اسلامی: منع از خروج اتباع ایران از کشور مستلزم ابطال گذرنامه و ممنوعیت از درخواست مجدد است.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

  • اتباع ایران: تابعیت یعنی رابطه ای سیاسی که اشخاص حقیقی و حقوقی را به دولتی منتسب نموده و باعث ایجاد حقوق و وظایفی برای آن شخص می‌شود.[۱] این اشخاص تبعه ایران محسوب می‌شوند: ۱- کلیه‌ ساکنین ایران به استثنای اشخاصی که تبعیت خارجی آن‌ها مسلم باشد. تبعیت خارجی کسانی مسلم است که مدارک تابعیت آن‌ها مورد اعتراض دولت ایران نباشد؛۲- کسانی که پدر آن‌ها ایرانی است اعم از این که در ایران یا در خارجه متولد شده باشند؛ ۳- کسانی که در ایران متولد شده و پدر و مادر آنان غیرمعلوم باشند؛ ۴- کسانی که در ایران از پدر و مادر خارجی که یکی از آن‌ها در ایران متولد شده به وجود آمده‌اند؛ ۵- کسانی که در ایران از پدری که تبعه خارجه است به وجود آمده و بلافاصله پس از رسیدن به هجده سال تمام لااقل یک سال دیگر در ایران اقامت کرده باشند والا قبول شدن آن‌ها به تابعیت ایران بر طبق مقرراتی خواهد بود که مطابق قانون برای تحصیل تابعیت ایران مقرر است؛ ۶- هر زن تبعه‌ی خارجی که شوهر ایرانی اختیار کند؛ ۷- هر تبعه‌ خارجی که تابعیت ایران را تحصیل کرده باشد. تبصره: اطفال متولد از نمایندگان سیاسی و قنسولی خارجه مشمول فقره ۴ و ۵ نخواهند بود.[۲]
  • گذرنامه: گذرنامه سندی است که از طرف ماموران صلاحیتدار دولت مذکور در این قانون برای مسافرت اتباع ایران به خارج و یا اقامت در خارج و یا مسافرت از خارج به ایران داده می شود.[۳]اتباع ایران برای خروج از کشور و یا اقامت در خارج و یا مسافرت از خارج به ایران باید تحصیل گذرنامه نمایند.صدور گذرنامه منوط به ارائه اسنادی است که هویت و تابعیت ایرانی تقاضاکننده را ثابت نماید.[۴]

نکات تفسیری دکترین ماده 34 قانون مجازات اسلامی

علاوه بر این ماده، منع خروج از کشور به عنوان قرار تأمین کیفری نیز در ماده 188 قانون آیین دادرسی کیفری پیش بینی شده است.[۵]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 34 قانون مجازات اسلامی

  1. منع کردن خروج اتباع ایران از کشور مستلزم اقدام به ابطال گذرنامه آن‌هاست.
  2. افراد مشمول به این ماده نمی‌توانند برای دریافت گذرنامه جدید درخواست دهند.
  3. اجرای این قانون محدودیت‌های قانونی و حقوقی خاصی برای اتباع ایران ایجاد می‌کند.
  4. این ماده به عنوان یکی از ابزارهای قانونی کنترل خروج غیرمجاز افراد از کشور استفاده می‌شود.

مصادیق و نمونه ها

در صورتی که دادگاه به عنوان مجازات تکمیلی مندرج در بند ح ماده 23 به ممنوعیت خروج از کشور حکم دهد، دادسرا به نیروی انتظامی دستور ابطال گذرنامه را صادر میکند و تا پایان مدت محکومیت به درخواست مجدد صدور گذرنامه ترتیب اثر داده نمیشود.[۶]

مقالات مرتبط

منابع

  1. نشریه دادرسی شماره 50 خرداد و تیر ماه 1384. سازمان قضایی نیروهای مسلح، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1914272
  2. ماده ۹۷۶ قانون مدنی
  3. ماده ۱ قانون گذرنامه
  4. ماده ۲ قانون گذرنامه
  5. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3627264
  6. محمدرضا عدالتخواه. مبسوط قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 (کتاب نخست) (حقوق جزای عمومی کلیات). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4360520