چگونگی مواجه نظام حقوقی فرانسه با مسئله تغییر اوضاع و احوال
چگونگی مواجه نظام حقوقی فرانسه با مسئله تغییر اوضاع و احوال نام مقاله ای از منصور امینی و عصمت گلشنی و سید مهدی حسینی مدرس بوده که در شماره سی و دوم دوره نهم (پاییز1399) فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی منتشر شده است.
چکیده
به طور سنتی در نظام حقوقی فرانسه، تغییرِ بنیادین اوضاع و احوالِ زمان انعقاد قرارداد ، و تأثیری که از این حیث بر قرارداد و طرفینِ آن می گذارد، با دو واکنش مواجه می شد: 1) قاعده حقوقی ای که اختصاصاً به تغییر بنیادین شرایط حین انقعاد عقد مربوط است یعنی نظریه «امپرویزیون» که بیشتر در قرارداد های اداری به کار برده می شد 2) مفاهیمِ دیگری که اختصاص به تغییر بنیادین اوضاع و احوال موجود به هنگام انعقاد قرارداد ندارند اما در شرایطی خاص، از آنها برای اجتناب از نتایج نا مناسب ایجاد شده در اثر تغییر در اوضاع و احوال زمان انعقاد قرارداد، استفاده می شد. در نتیجه تلاش های دکترین و رویه قضایی فرانسه، نهایتاً در سال 2016 قانون مدنی فرانسه اصلاح گردید؛ به گونه ای که نظریه امپرویزون به عنوان قاعده ای از قواعد عمومی قرارداد ها صراحتاً در قرارداد های خصوصی مورد شناسایی قرار گرفت.این پژوهش با تحلیل این واکنش ها و اصلاحات قانونی، تصویری کلی و جامع از چگونگی مواجهه نظام حقوقی فرانسه با مسئله تغییر بنیادین اوضاع و احوال را پیش رو می‌نهد.
کلیدواژه ها
- امپرویزیومن
- تغییر اوضاع و احوال
- اصل لزوم قرارداد
- تعدیل
- مذاکره مجدد
مواد مرتبط
- مقالات منتشر شده در سال 1399
- مقالات شماره سی و دوم دوره نهم فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی
- فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی
- مقالات حقوق خصوصی
- مقالات سید مهدی حسینی مدرس
- مقالات عصمت گلشنی
- مقالات منصور امینی
- تغییر بنیادین
- اوضاع و احوال
- تعدیل
- اصل لزوم قرارداد
- قواعد عمومی قرارداد
- رویه قضایی
- حقوق فرانسه
- مواد قرمز
- مقالات منتشر شده در نشریات