تحقیقات قضایی در قتل (عزیز محمدی)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
تحقیقات قضایی در قتل
تحقیقات-قضایی-در-قتل.jpg
نویسنده(ها)نورالله عزیز محمدی
کشورایران
مکان ناشر فارسی: تهران
زبانفارسی
موضوع(ها)قتل
ناشرانتشارات بهنامی
تاریخ نشر
1393
شمار صفحات248


تحقیقات قضایی در قتل نام کتابی از نورالله عزیز محمدی است که توسط انتشارات بهنامی به چاپ رسیده‌است.

محتوای کتاب

کتاب تحقیقات قضایی در قتل در ۲بخش تدوین گردیده‌است.

  1. بخش اول: نویسنده در این بخش به تشریح مبحث تحقیقات در صحنه وقوع قتل می‌پردازد. اهمیت حضور فوری مقام قضایی مسئول در صحنه قتل، اهمیت حضور پزشک همراه بازپرس در صحنه قتل و وظایف او، اقدامات قبل و بعد از حضور بازپرس در صحنه قتل از مباحث مطرح شده در این بخش می‌باشند.
  2. بخش دوم: پایان تحقیقات و مسایل مرتبط با آن. عناوینی که در بخش مورد مطالعه قرار می‌گیرند عبارتند از: استماع آخرین دفاع متهم، صدور قرار نهایی و مسائل مرتبط با آن و …[۱]

بخشی از کتاب

نویسنده در بخشی از کتاب اینطور می نویسد:

«از آنجا که قتل عمد مهم ترین جرم علیه تمامیت جسمی اشخاص محسوب می‌شود، در قوانین کلیه کشورها با واکنش شدیدی روبرو شده و برای آن مجازات سنگینی تعیین گردیده‌است. در حقوق ما نیز این جرم از جهت حقوق اولیای دم دارای جنبه خصوصی و از نظر اخلال در نظم و صیانت جامعه، دارای جنبه عمومی است. و چون وظیفه دادگاه‌های کیفری استان یا جنایی صرفاً انجام محاکمه و صدور حکم نهایی می‌باشد، بنابراین زمانی پرونده قابل طرح و رسیدگی است که کوچکترین نقطه ابهامی در تحقیقات مقدماتی انجام شده وجود نداشته باشد. چون در این گونه یرونده‌ها، تحقیقات مقدماتی توسط قضات دادسرا انجام می‌شود. اصولاً پی ریزی هر پرونده از ابتدای شروع رسیدگی به وسیله قضات مذکور صورت می‌گیرد؛ لذا لازم است که در این مقطع از قضاتی استفاده گردد که تجریه و تخصص لازم را داشته باشند و با اصول بررسی صحنه جنایت و برخورد با جسد و اطراف و جوانب آن آشنا بوده و بدانند که در یک صحنه جنایت چه وظیفه ای دارند و چگونه باید پرونده را پی ریزی نمایند که قضات محاکم با مشکلی مواجه نباشند. البته بعضی از ابهامات و اشکالات جزیی در جریان محاکمه و بر اساس تحقیقات انجام شده قابل رفع خواهد بود. اما مشکل اساسی زمانی احساس می‌شود که نقص در تحقیقات مقدماتی به اندازه‌ای است که نه تنها به وسیله دادگاه مرتفع نمی‌شود. بلکه در صورت اعاده پرونده نیز قضات دادسرا نمی‌توانند اقدامی در جهت رفع آن انجام دهند؛ زیرا کوچکترین مسامحه و سهل انگاری قضات موجب خواهد شد که دلایل از بین رفته و راه رسیدن به واقعیت قضایی طولانی و غیرممکن گردد. به ویژه زمانی که طرف مقابل مجرمان حرفه‌ای باشند. بسیار پرونده‌های جنایی وجود دارد که به دلیل عدم توجه قضات دادسرا بلاتکلیف مانده و نه متهم شناسایی شده و نه مشخص است قتل چگونه اتفاق افتاده یا اصولاً محل وقوع قتل کجاست و علت آن هم عدم آشنایی قضات مربوطه به وظایف خویش یا بی‌توجهی آنها به اهمیت موضوع بوده‌است.»[۲]

جستارهای وابسته

منابع

  1. نوراله عزیزمحمدی. تحقیقات قضایی در قتل. چاپ 1. بهنامی، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6654804
  2. نوراله عزیزمحمدی. تحقیقات قضایی در قتل. چاپ 1. بهنامی، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6654808