ماده 14 قانون خانه انصاف

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۴ قانون خانه انصاف مصوب ۱۳۵۶,۰۳,۲۵: در امور جزائی صلاحیت خانه انصاف بشرح زیر است:

۱ – رسیدگی و صدور حکم در امور خلافی طبق آئین نامه ای که وزارت دادگستری تصویب مینماید. جزای جرائم خلافی برحسب اهمیت و تأثیر آن در روستاها بین یکصد تا یکهزار ریال در نظر گرفته خواهد شد.

۲ – مراقبت در حفظ آثار جرم.

۳ – جلوگیری از فرار متهمین در جرائم مشهود و اعلام فوری مراتب به نزدیک ترین مرجع قضائی یا مأموران انتظامی. دهبان مکلف است دستور خانه انصاف را برای جلوگیری از فرار متهمین اجرا کرده بلافاصله موضوع را به نزدیکترین مرجع قضائی یا مأموران انتظامی گزارش داده متهم را معرفی و تحویل نماید.

۴ – مذاکره بمنظور ایجاد سازش بین طرفین در جرائم در صورت مراجعه هر یک از طرفین.

تبصره – در صورتیکه جرائم خلافی داخل در صلاحیت خانه انصاف توأم با جرائم دیگری باشد که رسیدگی به آنها در صلاحیت سایر مراجع قضائی است به کلیه اتهامات در مرجع قضایی صالح رسیدگی خواهد شد و هرگاه قبل از احاله پرونده اتهامی به دادگاه در مورد اتهاماتی که به امر خلافی ضمیمه گردیده از طرف مراجع قضائی قرار منع یا موقوفی تعقیب صادر شود رسیدگی به امر خلافی مجددا به خانه انصاف احاله خواهد شد. لیکن پس از احاله پرونده به دادگاه به فرض صدور حکم برائت یا صدور قرار منع یا موقوفی تعقیب درباره سایر جرائم نسبت به جرائم خلافی نیز که در صلاحیت خانه انصاف بوده رسیدگی به عمل خواهد آمد. ولی در هر صورت کیفر مرتکب از لحاظ جرم خلافی که در حوزه خانه انصاف واقع گردیده بر اساس ضوابط این قانون تعیین خواهد شد.