ماده 3 قانون حمایت از توسعه صنایع پایین دستی نفت خام و میعانات گازی با استفاده از سرمایه گذاری مردمی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳ قانون حمایت از توسعه صنایع پایین دستی نفت خام و میعانات گازی با استفاده از سرمایه گذاری مردمی: تنفس خوراک تخصیصی به طرحها با رعایت شرایط زیر صورت می پذیرد:

الف – استفاده از سهم صندوق توسعه ملی در چهارچوب قوانین و مقررات مربوطه و با اذن مقام رهبری است.

ب – درصد تولید نفت کوره در طرحهای موضوع این قانون باید کمتر از ده درصد (۱۰%) کل فرآورده های تولیدی آن طرح باشد.

پ – در هنگام بهره برداری از واحد احداث شده، تطبیق کمیت و کیفیت انواع فرآورده های تولیدی بر اساس مجوز اولیه صادره بر عهده وزارت نفت بوده و در صورت وجود هرگونه مغایرت موظف است میزان تنفس خوراک را متناسب با طرح اجراء شده تعدیل کرده و به اطلاع صندوق توسعه ملی برساند.

ت (اصلاحی ۰۵/۰۳/۱۴۰۰)– خوراک تحویلی به واحدهای مذکور از نظر قواعد مالی در حکم صادرات نفت خام و میعانات گازی است و تنفس خوراک برای اجرای این قانون، از محل سهم سالانه صندوق توسعه ملی تا سقف سی و پنج درصد (۳۵%) سهم ماهانه آن صندوق و مطالبات ارزی صندوق توسعه ملی از دولت و شرکت ملی نفت ایران تأمین می شود. تسویه حساب این واحدها با صندوق توسعه ملی بابت بازپرداخت اقساط تنفس خوراک، علاوه بر سهم صندوق توسعه ملی از محل فروش خوراک به آنها در طی سنوات آتی خواهد بود. وجه معادل سهم دولت و شرکت ملی نفت ایران از هزینه خوراک طرحهای موضوع این قانون در دوره تنفس خوراک، ابتدا در صورت تکافوی سی و پنج درصد (۳۵%) از سهم ماهانه صندوق توسعه ملی از صادرات نفت، میعانات گازی و گاز توسط بانک مرکزی از حساب صندوق کسر و به حساب دولت و شرکت ملی نفت ایران (با اولویت پرداخت سهم شرکت ملی نفت ایران) واریز و در صورت عدم تکافو، بابت تسویه بدهی آنها به صندوق توسعه ملی استفاده می شود. هیچ یک از نهادها یا شرکتهای دولتی و حاکمیتی حق ندارد شرکت مالک طرح را به پرداخت بخشی از هزینه خوراک در دوره تنفس خوراک ملزم و در ازای آن، طول دوره تنفس خوراک را طولانی تر کند. مقررات مربوط به تسویه حساب خوراک نفت خام و میعانات گازی در سایر قوانین، در مورد طرحهای موضوع این قانون از پایان دوره تنفس خوراک قابل اجراء خواهد بود.

ث – بازپرداخت تسهیلات تنفس خوراک صندوق توسعه ملی، پس از دوره تنفس مطابق مقررات صندوق صورت می گیرد.

ج – مجوزهای موضوع این قانون به استثنای طرحهای بهینه سازی و ارتقای پالایشگاههای موجود صرفا برای سواحل کشور صادر می شود.

چ – دولت مجاز است در هنگام اعطای تعهد تنفس خوراک، قرارداد دریافت بخشی از درآمد حاصل از فروش فرآورده های طرحها را به صورت ماهانه متناسب با مبلغ بازپرداخت اقساط، جهت تسویه بدهی از آن طرح أخذ کند و یا پس از بهره برداری از طرح، سهام سهامداران شرکت مجری طرح را تا سقف مبلغ تنفس خوراک أخذ نماید.

ح (الحاقی ۰۵/۰۳/۱۴۰۰)– در صورتی که شرکت مجری طرح، طرح را در گام (فاز)های مختلف با رعایت شروط این قانون در مورد هر گام (فاز) طراحی کرده باشد، پس از تأیید وزارت نفت در مورد بهره برداری از هر گام(فاز) می تواند تنفس خوراک متناسب با همان گام(فاز) را دریافت کند. در صورتی که گام (فاز) اول طی شصت ماه از زمان صدور مجوز تنفس خوراک و هر گام(فاز) بعدی طی دوازده ماه پس از آن به بهره برداری نرسد، به ازای هرماه تأخیر به میزان یک درصد (۱%) از مبلغ معادل ارزش تنفس خوراک همان گام (فاز) کسر می شود.

الگو:مواد قانون حمایت از توسعه صنایع پایین دستی نفت خام و میعانات گازی با استفاده از سرمایه گذاری مردمی