ماده 42 قانون آب و نحوه ملی شدن آن

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۲ قانون آب و نحوه ملی شدن آن مصوب ۱۳۴۷,۰۴,۲۷: منسوخه ۱۰/۱۱/۱۴۰۰ - هیچ نهر و جوی و قنات و چاهی نباید در جاده عمومی و خصوصی و حریم آنها بصورتی باشد که ایجاد خطر و مزاحمت برای عابرین و وسائط نقلیه کند مالک یا مالکین موظفند روی آن را بنحوی بپوشانند که خطر یا خسارتی برای عابرین و وسائط نقلیه و راه بوجود نیاورد.

در صورتیکه مالک یا مالکین از اجرای اخطار کتبی وزارت راه و شهرداری ( در شهرها) بمدت یکماه طبق مشخصات فنی وزارتین آب و برق و راه در رفع خطر اقدام نکنند و همچنین در صورت عدم استفاده و یا اعراض و انصراف از بهره برداری بمدت سه سال متوالی با توجه باخطار کتبی وزارت آب و برق بمالک یا مالکین چنانچه در مدت سه ماه از تاریخ اخطار اقدامی بعمل نیاورد اینگونه مجاری متعلق بدولت خواهد بود.

تبصره – احداث نهر یا جوی و یا چاه و قنات و نظایر آن در راهها و حریم آنها موکول بتحصیل اجازه از وزارتین راه و آب و برق و در معابر شهرها با جلب موافقت شهرداری از وزارت آب و برق خواهد بود.

مشخصات فنی مندرج در اجازه نامه لازم الاجرا است.