ماده 42 قانون مجازات اسلامی مبحث سوم دیات مصوب 1361

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۲ قانون مجازات اسلامی مبحث سوم دیات مصوب ۱۳۶۱: هرگاه شخصی که شبانه از منزلش خوانده و بیرون بردهاند مفقود شود دعوتکننده ضامن دیه او است و اگر کشته یافت شود در صورتیکه ادعا و اقامه بینه کند که دیگری او را کشته تبرئه میگردد و اگر چنین ادعائی نکند و یا بینه اقامه ننماید فقط ضامن دیه خواهد بود و اگر ثابت شود که به مرگ عادی یا علل قهری درگذشته چیزی بر عهده دعوتکننده نیست.