مسیولیت مدنی مستودع در فقه امامیه و حقوق ایران
 | |
| عنوان | مسیولیت مدنی مستودع در فقه امامیه و حقوق ایران |
|---|---|
| رشته | حقوق خصوصی |
| دانشجو | ابراهیم تهامی |
| استاد راهنما | علی رفیعی مقدم |
| استاد مشاور | ایوب احمدپور |
| مقطع | کارشناسی ارشد |
| سال دفاع | ۱۳۹۴ |
| دانشگاه | دانشگاه شهید باهنر کرمان |
مسیولیت مدنی مستودع در فقه امامیه و حقوق ایران عنوان پایان نامه ای است که توسط ابراهیم تهامی، با راهنمایی علی رفیعی مقدم و با مشاوره ایوب احمدپور در سال ۱۳۹۴ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه شهید باهنر کرمان دفاع گردید.
چکیده
مستودع کسی است که به موجب عقد ودیعه، مال دیگری را به منظور نگهداری و حفاظت از آن در اختیار دارد. هر گاه عقد ودیعه به طور صحیح واقع شده باشد، چنین شخصی به سبب اذن مالک، تنها در صورت ارتکاب تقصیر مسیول جبران خسارات وارد بر مال ودیعه خواهد بود. البته این حکم بر مبنای قاعده فقهی استیمان که مخصص قاعده علی الید می باشد، توجیه شده است. بنابراین فقدان شرایط قاعده مزبور در حالات مختلف از جمله بطلان عقد ودیعه یا پیش بینی شرط مسیولیت مستودع در عقد ودیعه صحیح باعث می شود تغییراتی در امانی بودن تصرفات مستودع مطرح شود. تحقیق حاضر به منظور پیشگیری از ورود ضرر و زیان و ارایه ی راه حل های جبران خسارت در عقود مشابه ودیعه و کاهش اختلافات و دعاوی مرتبط با مسیولیت امین در دادگاه ها، مسیولیت مستودع را در فرض صحت و بطلان عقد ودیعه در فقه امامیه و حقوق ایران مورد بررسی قرار داده است. مهمترین نتایجی که از این بررسی به دست آمده است شامل امانی بودن تصرفات مستودع در هنگام بطلان عقد ودیعه، به استناد قاعده مالایضمن ، نفوذ شرط ضمان مستودع و جریان یافتن قاعده مایضمن در فرض بطلان چنین شرطی می باشد.
کلیدواژه ها
- مسیولیت مدنی
- عقد ودیعه
- مستودع
- تقصیر
- مسیولیت مدنی
- فقه جعفری
- مستودع
- قاعده استیمان
- جبران خسارت
- امانتداری
- نظام حقوقی
- ایران