۸٬۲۳۶
ویرایش
ماده 20 قانون ثبت احوال: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(+رده:مواد قانون ثبت احوال; +رده:نام; +رده:انتخاب نام using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 20 قانون ثبت احوال''': انتخاب نام با اعلام كننده است، براي نامگذاري يك نام ساده يا مركب (حسين، محمدمهدي و مانند آن) كه عرفا يك نام محسوب مي شود انتخاب خواهد شد.(اصلاحي 18ˏ10ˏ1363) | '''ماده 20 قانون ثبت احوال''': انتخاب [[نام]] با اعلام كننده است، براي نامگذاري يك نام ساده يا مركب (حسين، محمدمهدي و مانند آن) كه عرفا يك نام محسوب مي شود انتخاب خواهد شد.(اصلاحي 18ˏ10ˏ1363) | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده 16 قانون ثبت احوال]] | |||
== توضیح واژگان == | |||
اعلام کننده: کسی است که مکلف به اعلام واقعه می باشد و می تواند به کسی وکالت دهد تا از طرف او واقعه را اعلام کند.6405792 | |||
نام: یکی از ممیزات اشخاص است که شامل دو جز است نام شخصی یا کوچک که به اختصار نام گفته می شود و [[نام خانوادگی]].<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=وضعیت افراد فاقد شناسنامه و مشکوک التابعه - تحلیل ماده 45 قانون ثبت احوال|ترجمه=|جلد=|سال=1395|ناشر=کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405908|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=زارعی محمودآبادی|چاپ=}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
از جمله [[حقوق کودک]] این است که والدین نام نیکویی برای او انتخاب کنند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=داد و دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405948|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=درویش زاده|نام۲=محمد|نام خانوادگی۲=درویش زاده|چاپ=1}}</ref> | |||
== مطالعات فقهی == | |||
=== مستندات فقهی === | |||
در قرآن کریم چند آیه به انتخاب نام و اهمیت آن اشاره شده است. آیه 180 سوره اعراف می فرماید: وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا یعنی و خدا را نیکوترین نامهاست، بدانها خدا را بخوانید. آیه 8 سوره طه اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ یعنی به جز خدای یکتا که همه اسماء و صفات نیکو مخصوص اوست خدایی نیست. همچنین در آیه 11 سوره حجرات آمده است يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسَىٰ أَنْ يَكُونُوا خَيْرًا مِنْهُمْ وَلَا نِسَاءٌ مِنْ نِسَاءٍ عَسَىٰ أَنْ يَكُنَّ خَيْرًا مِنْهُنَّ ۖ وَلَا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ ۖ بِئْسَ الِاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمَانِ ۚ وَمَنْ لَمْ يَتُبْ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ به این معنا که ای اهل ایمان، مؤمنان هرگز نباید قومی قوم دیگر را مسخره و استهزا کنند، شاید آن قوم که مسخره می‌کنند از خود آنان بهتر باشند. و نیز بین زنان با ایمان قومی دیگری را سخریّه نکنند که بسا آن قوم از خود آن زنان بهتر باشند، و هرگز عیبجویی (از همدینان) خود مکنید و به نام و لقب‌های زشت یکدیگر را مخوانید که پس از ایمان به خدا نام فسق (بر مؤمن نهادن) بسیار زشت است و هر که توبه نکند چنین کسان بسیار ظالم و ستمکارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به نام و نام گزینی|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فصلنامه علمی-تخصصی پژوهش نامه ثبت شماره 8 اسفند 92|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405956|صفحه=|نام۱=آذین|نام خانوادگی۱=جباریان|چاپ=}}</ref> | |||
علاوه بر آیات در روایات متعددی نیز به چگونگی تعیین نام پرداخته شده است. از جمله این روایت پیامبر (ص) که فرموده است: از حقوق فرزند بر پدر سه چیز است. اول او را نام نیک بنامد. دوم خواندن و نوشتن به او بیاموزد و سوم وقتی بالغ شد برای او همسر گزیند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=داد و دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405960|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=درویش زاده|نام۲=محمد|نام خانوادگی۲=درویش زاده|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||