۱٬۰۲۴
ویرایش
ماده 19 قانون تجارت الکترونیکی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (added Category:حقوق تجارت الکترونیک using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
== نکات توضیحی == | |||
در دو صورت مخاطب داده پیام حق دارد، داده پیام هایی که دریافت کرده است منسوب به اصل ساز دانسته و ان ها را از سوی وی ارسال شده تلقی کند و در نتیجه طبق محتوای ان ها عمل نماید: | |||
الف) قبلا به وسیله اصل ساز روشی معرفی و یا توافق شده باشد که معلوم کند ایا داده پیام همان است که اصل ساز ارسال کرده است (بند الف ماده 19 قانون تجارت الکترونیک) ممکن است اصل ساز و مخاطب در مورد روش خاصی برای انتساب داده پیام ها توافق کرده باشند در این حالت توافق مذکور معتبر و قابل استناد است و به طور کلی، هرگونه تغییر در تولید، ارسال، دریافت، ذخیره و یا پردازش داده پیام با توافق و قرارداد خاص طرفین معتبر است» (ماده 5 قانون تجارت الکترونیک) | |||
ب) داده پیام دریافت شده توسط مخاطب از اقدامات شخصی ناشی شده که رابطه اش با اصل ساز یا نمایندگان وی باعث شده تا شخص مذکور به روش مورد استفاده اصل ساز دسترسی یافته و داده پیام را به مثابه داده پیام خود بشناسد (بند ب ماده 19 قانون تجارت الکترونیک) هنگامی که مخاطب به طور معمول و متعارف داده پیام را خطاب به خویش تلقی کند و عرفا حق با او باشد، یعنی هر کس دیگری نیز جای او بود چنین برداشتی می کرد، انگاه داده پیام را باید به اصل ساز منسوب بدانیم.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ماهنامه کانون سال 48 شماره 66 دی 1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=مهنا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1846660|صفحه=|نام۱=کانون سردفتران|دفتریاران|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||