ماده 24 قانون اجرای احکام مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 24 قانون اجرای احکام مدنی:''' [[دادورز]] (‌[[مأمور اجرا]]) بعد از شروع به اجرا نمي‌تواند اجراي [[حکم|حكم]] را تعطيل يا [[توقیف کردن|توقيف]] يا قطع نمايد يا به تأخير اندازد مگر به موجب [[قرار|قرار ‌]][[دادگاه|دادگاهي]] كه دستور اجراي حكم را داده يا دادگاهي كه [[صلاحیت ذاتی|صلاحيت]] صدور دستور تأخير اجراي حكم را دارد يا با ابراز رسيد [[محکوم‌له]] دایر به وصول‌ [[محکوم‌به]] يا رضايت كتبی او در تعطيل يا توقيف يا قطع يا تأخير اجراء.

== مواد مرتبط==

*[[ماده ۱۹ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۲۰ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۲۱ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۲۲ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده 23 قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۲۶ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۲۷ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۲۸ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۲۹ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۳۰ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۳۱ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۳۲ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۳۳ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۳۴ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۳۵ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۳۶ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۳۷ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۳۸ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۳۹ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۴۱ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۴۲ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۴۳ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۴۴ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۴۶ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۴۷ قانون اجرای احکام مدنی]]

*[[ماده ۴۸ قانون اجرای احکام مدنی]]

توقف: در لغت‌نامه‌های فارسی به معنای «بازداشتن و بازداشت کردن» آمده است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اثر شکایت از احکام بر اجرای احکام|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4427952|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=سلطانی|چاپ=1}}</ref> توقف در اصطلاح حقوقی، به معنای آن است که [[حکم]] صادره از دادگاه صلاحیت‌دار، پس از شروع عملیات اجرای آن، متوقف گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اثر شکایت از احکام بر اجرای احکام|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4427964|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=سلطانی|چاپ=1}}</ref>

تعلیق: اصطلاحاً ایجاد وقفه در اثری حقوقی است؛ مانند ایجاد وقفه در حدوث اثر [[عقد]] نسبت به زمان انعقاد آن یا ایجاد وقفه در [[مرور زمان]]، در اجرای مجازات مجرم.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اثر شکایت از احکام بر اجرای احکام|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4428092|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=سلطانی|چاپ=1}}</ref> بنابراین، تعلیق اجرای حکم زمانی است که اجرای حکم متوقف و در حالت بلاتکلیفی قرار گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اثر شکایت از احکام بر اجرای احکام|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4428116|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=سلطانی|چاپ=1}}</ref>

[[قطع]]: در لغت، به معنی «بریدن و گسستن» است<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اثر شکایت از احکام بر اجرای احکام|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4428140|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=سلطانی|چاپ=1}}</ref> و در اصطلاح به «انقطاع، توقف و ایستادن امری که مقتضی استمرار باشد (ایقاف) می‌گویند.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اثر شکایت از احکام بر اجرای احکام|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4428144|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=سلطانی|چاپ=1}}</ref>  

تعطیل: در لغت به معنای «وانهادن، مهمل گذاشتن و ترک کردن» است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اثر شکایت از احکام بر اجرای احکام|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4428204|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=سلطانی|چاپ=1}}</ref>  

دادورز نمی‌تواند بدون مجوز قانونی عملیات اجرایی را متوقف ساخته و قطع کند زیرا توقیف عملیات اجرایی مانند تأخیر آن سبب ورود [[خسارت]] به [[محکوم‌له]] می‌گردد مگر در مواردی که [[قانون]] یا مقامات صلاحیت‌دار، توقیف را تجویز کرده باشند. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی و بازرگانی دادگاه های عمومی و انقلاب (جلد اول-دوم-سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جهاد دانشگاهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2266504|صفحه=|نام۱=سیدمحسن|نام خانوادگی۱=صدرزاده افشار|چاپ=11}}</ref>

همچنین، شایان ذکر است که اگر محکوم‌له بنا به جهاتی از قبیل وجود [[مذاکره]] اصلاحی و مانند آن بخواهد حکم تا حصول نتیجه اجرا نشود، باید مراتب را کتباً به دایرۀ اجرا تسلیم دارد. اجرا نیز تا اعلام گذشت و انصراف از اجرای اجرائیه و یا تقاضای ادامۀ عملیات، اجرای اقدامات اجرائی را تعطیل می‌نماید، بنابراین می‌توان تفاوت بین تعطیل با توقیف را در این دانست که درخواست تعطیل از جانب محکوم‌له است، ولی درخواست توقیف از جانب محکوم‌علیه است، به علاوه توقیف به لحاظ اعتراض شخص ثالث و همچنین، فوت یا حجر محکوم‌علیه نیز خواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1466796|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=بهرامی|چاپ=3}}</ref> در خصوص تفاوت توقیف با تأخیر نیز باید گفت که در تأخیر، عملیات اجرایی برای مدتی معلق می‌ماند و سپس به همان حالت سابق ادامه پیدا می‌کند. اما در توقیف عملیات متوقف می‌شود که بعداً ممکن است عملیات در همان جهت ادامه پیدا کند و یا به کلی منتفی شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی و بازرگانی دادگاه های عمومی و انقلاب (جلد اول-دوم-سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جهاد دانشگاهی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2266500|صفحه=|نام۱=سیدمحسن|نام خانوادگی۱=صدرزاده افشار|چاپ=11}}</ref>  

مادۀ مذکور یکی از مواد مهم قانون اجرای احکام مدنی است که بر اصل ضرورت اجرای حکم لازم‌الاجرا تأکید دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی علیه دولت|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1786752|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> توضیح آنکه اصل مقرر در [[ماده 24 قانون اجرای احکام مدنی]]، آن است که پس از شروع به اجرا نمی‌توان عملیات اجرایی را متوقف ساخت. استثنای مقرر در این ماده نیز آن است که تحت شرایط خاصی امکان توقف عملیات اجرایی وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی علیه دولت|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1786756|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref>

رأی شمارۀ 299 مورخ 1372/10/21 شعبۀ اول دادگاه عالی انتظامی قضات بیان می‌دارد:«چنانچه تأخیر در اجرای حکم مستند به سهل‌انگاری قاضی نبوده و تأخیر در اثر عدم انجام وظیفه متصدیان اجرا باشد، تخلف قاضی دادگاه از این حیث محرز نیست.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اجرای احکام مدنی در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2039272|صفحه=|نام۱=سیدمحمدرضا|نام خانوادگی۱=حسینی|چاپ=2}}</ref>

رأی شماره 736 مورخ 1309/7/21 دادگاه عالی انتظامی قضات بیان می‌دارد: «توقیف عملیات اجرایی نسبت به تمام اموال توقیف شده در حالتی که مورد دعوا شخص ثالث، مقدار معینی از آن مال باشد تخلف است.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اجرای احکام مدنی در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2038552|صفحه=|نام۱=سیدمحمدرضا|نام خانوادگی۱=حسینی|چاپ=2}}</ref>

نظریۀ مشورتی شماره 7/5329 مورخ 1362/11/29 ادارۀ حقوقی قوۀ قضاییه بیان می‌دارد:«برای توقیف اجرای حکم طبق ماده 542 قانون آیین دادرسی مدنی سابق ([[ماده ۳۸۶ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده 386]] کنونی) دادن تأمین معادل ارزش واقعی محکوم‌به، که عین معین و قابل توقیف نباشد لازم است.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1235988|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref>

{{پانویس}}