ماده 161 قانون اجرای احکام مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۱۶۱ قانون اجرای احکام مدنی''': اگر [[محکوم به|محکوم‌به]] [[وجه]] نقد باشد [[حق اجرا]] هم ضمن آن وصول می‌گردد و هرگاه [[محکوم‌له]] بعد از شروع اقدامات اجرایی راساً محکوم‌به را وصول نموده باشد و [[محکوم علیه|محکوم‌علیه]] حاضر به پرداخت حق اجرا نشود حق مزبور از [[مال|اموال]] محکوم‌علیه طبق مقررات اجرای احکام وصول می‌گردد. در این صورت هزینه‌هایی که برای [[توقیف کردن|توقیف]] و فروش اموال محکوم‌علیه لازم باشد از [[صندوق دادگستری]] پرداخت شده و پس از وصول آن به صندوق مسترد می‌گردد.

[[نظریه مشورتی|نظریهٔ مشورتی]] [[اداره حقوقی دادگستری|ادارهٔ حقوقی دادگستری]] در جلسه مورخ ۱۳۵۰/۰۷/۱۵ در پاسخ به این سؤال که: «آیا قبل از [[تصفیه امور ورشکستگی|تصفیهٔ]] کامل امور [[ورشکستگی]] به وسیلهٔ [[مدیر تصفیه]]، واحد اجرای احکام دادگستری می‌تواند [[وجه|وجوهی]] را که [[ورشکسته]] در [[صندوق دادگستری]] دارد بابت عشریه اجرایی برداشت نماید؟»؛ چنین بیان نموده‌است که: «دایرهٔ اجرای احکام دادگستری نمی‌تواند وجوهی را که از مال ورشکستگان در صندوق دادگستری است، بابت عشریهٔ اجرایی بردارد، زیرا معلوم نیست که سهم غرمایی [[اجراییه]] چه اندازه می‌شود. مبلغ [[طلب]] اجرا وقتی قطعی می‌شود که موعد تقسیم وجوه بین [[طلبکار|طلبکاران]] رسیده باشد آن هم پس از طی کلیهٔ تشریفات قانونی».<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون اجرای احکام مدنی در رویه قضایی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2041248|صفحه=|نام۱=سیدمحمدرضا|نام خانوادگی۱=حسینی|چاپ=2}}</ref>