ماده ۲۸ قانون داوری تجاری بین المللی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


چنانچه طرفین در جریان رسیدگی، اختلافات خود را از طریق سازش حل کنند، «[[داور]]» [[قرار سقوط دعوا]]<nowiki/>ی داوری را صادر می‌کند و چنانچه یکی از طرفین تقاضا کند و طرف مقابل اعتراض نکند، [[موافقتنامه سازش]] را به صورت [[رأی داوری]] بر اساس شرایط مرضی‌الطرفین با رعایت مفاد [[ماده ۳۰ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده ۳۰]] صادر می‌کند.  
چنانچه طرفین در جریان رسیدگی، اختلافات خود را از طریق سازش حل کنند، «[[داور]]» [[قرار سقوط دعوا]]<nowiki/>ی داوری را صادر می‌کند و چنانچه یکی از طرفین تقاضا کند و طرف مقابل اعتراض نکند، [[موافقتنامه سازش]] را به صورت [[رأی داوری]] بر اساس شرایط مرضی‌الطرفین با رعایت مفاد [[ماده ۳۰ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده ۳۰]] صادر می‌کند.  
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
چنین بیان شده است که سازش و میانجی‌گری هفت مرحله دارد:<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری تجاری بین المللی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3488120|صفحه=|نام۱=عبدالحسین|نام خانوادگی۱=شیروی|چاپ=1}}</ref>
# معرفی و ایجاد اعتماد بین طرفین،
# تشخیص مسائل مورد اختلاف و جدا کردن آن از سایر مسائل موجود میان طرفین،
# خلاقیت در ارائه‌ی پیشنهادات و گزینه‌های گوناگون جهت حل و فصل اختلاف،
# انجام مذاکرات و اتخاذ تصمیم،
# تهیه‌ی پیش‌نویس سازش‌نامه،
# تعیین تکلیف پرونده در مراجع داوری و یا قضایی،
# اجرا، بررسی و اصلاح سازش‌نامه.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری تجاری بین المللی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3482120|صفحه=|نام۱=عبدالحسین|نام خانوادگی۱=شیروی|چاپ=1}}</ref>
چنانچه [[متعهد]] به اختیار تعهدات ناشی از سازش را اجرا نکند، این امکان برای [[متعهد له|متعهدله]] فراهم است که از طریق اجرای آرای داوری، [[الزام]] متعهد را از [[دادگاه]] صالح تقاضا نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری تجاری بین المللی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3547424|صفحه=|نام۱=عبدالحسین|نام خانوادگی۱=شیروی|چاپ=1}}</ref>
== نکات توضیحی ==
علاوه بر موارد پیش‌گفته، موارد ذیل در خصوص ماده‌ی فوق، حائز اهمیت است:
اولاً، باید توجه داشت که بر خلاف داوری، قواعد چندانی در خصوص سازش در روابط بین‌المللی، وجود ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بین المللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4656148|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref>
ثانیاً، برخی از حقوقدانان بر این باورند که وظیفه‌ی ابتدایی داور یا داوران، تشویق طرف‌های اختلاف به سازش است. چراکه، منافع طرفین این است که در زمان و هزینه صرفه‌جویی کنند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=جرح داوران (دیوان داوری دعاوی ایران، ایالات متحده)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مؤسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4527584|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=کاکاوند|چاپ=3}}</ref>
ثالثاً، امکان درخواست صدور رأی مرضی‌الطرفین از داوری تا پیش از صدور رأی نهایی فراهم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بین المللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4656224|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==

منوی ناوبری